διάμεσος

Greek

Etymology 1

Adjective

διάμεσος • (diámesosm (feminine διάμεση, neuter διάμεσο)

  1. intermediate, intervening
Declension
Declension of διάμεσος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative διάμεσος (diámesos) διάμεση (diámesi) διάμεσο (diámeso) διάμεσοι (diámesoi) διάμεσες (diámeses) διάμεσα (diámesa)
genitive διάμεσου (diámesou) διάμεσης (diámesis) διάμεσου (diámesou) διάμεσων (diámeson) διάμεσων (diámeson) διάμεσων (diámeson)
accusative διάμεσο (diámeso) διάμεση (diámesi) διάμεσο (diámeso) διάμεσους (diámesous) διάμεσες (diámeses) διάμεσα (diámesa)
vocative διάμεσε (diámese) διάμεση (diámesi) διάμεσο (diámeso) διάμεσοι (diámesoi) διάμεσες (diámeses) διάμεσα (diámesa)

Noun

διάμεσος • (diámesosf (plural διάμεσοι)

  1. (statistics, mathematics) median
  2. (geometry) median (constructed line in a triangle)
Declension
Declension of διάμεσος
singular plural
nominative διάμεσος (diámesos) διάμεσοι (diámesoi)
genitive διαμέσου (diamésou) διαμέσων (diaméson)
accusative διάμεσο (diámeso) διαμέσους (diamésous)
vocative διάμεσε (diámese)
διάμεσο (diámeso)
διάμεσοι (diámesoi)

Etymology 2

Noun

διάμεσος • (diámesosm (plural διάμεσοι)

  1. intermediary, go-between
    Synonym: ενδιάμεσος (endiámesos)
Declension
Declension of διάμεσος
singular plural
nominative διάμεσος (diámesos) διάμεσοι (diámesoi)
genitive διαμέσου (diamésou) διαμέσων (diaméson)
accusative διάμεσο (diámeso) διαμέσους (diamésous)
vocative διάμεσε (diámese) διάμεσοι (diámesoi)