διάσειση
Greek
Noun
διάσειση • (diáseisi) f (plural διασείσεις)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | διάσειση (diáseisi) | διασείσεις (diaseíseis) |
| genitive | διάσεισης (diáseisis) | διασείσεων (diaseíseon) |
| accusative | διάσειση (diáseisi) | διασείσεις (diaseíseis) |
| vocative | διάσειση (diáseisi) | διασείσεις (diaseíseis) |
Older or formal genitive singular: διασείσεως (diaseíseos)