διαβόητος
Greek
Adjective
διαβόητος • (diavóitos) m (feminine διαβόητη, neuter διαβόητο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | διαβόητος (diavóitos) | διαβόητη (diavóiti) | διαβόητο (diavóito) | διαβόητοι (diavóitoi) | διαβόητες (diavóites) | διαβόητα (diavóita) | |
| genitive | διαβόητου (diavóitou) | διαβόητης (diavóitis) | διαβόητου (diavóitou) | διαβόητων (diavóiton) | διαβόητων (diavóiton) | διαβόητων (diavóiton) | |
| accusative | διαβόητο (diavóito) | διαβόητη (diavóiti) | διαβόητο (diavóito) | διαβόητους (diavóitous) | διαβόητες (diavóites) | διαβόητα (diavóita) | |
| vocative | διαβόητε (diavóite) | διαβόητη (diavóiti) | διαβόητο (diavóito) | διαβόητοι (diavóitoi) | διαβόητες (diavóites) | διαβόητα (diavóita) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο διαβόητος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο διαβόητος, etc.)