διαδηλωτής
Greek
Noun
διαδηλωτής • (diadilotís) m (plural διαδηλωτές, feminine διαδηλώτρια)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | διαδηλωτής (diadilotís) | διαδηλωτές (diadilotés) |
| genitive | διαδηλωτή (diadilotí) | διαδηλωτών (diadilotón) |
| accusative | διαδηλωτή (diadilotí) | διαδηλωτές (diadilotés) |
| vocative | διαδηλωτή (diadilotí) | διαδηλωτές (diadilotés) |
Related terms
- see: διαδηλώνω (diadilóno, “to demonstrate”)