διακινδυνεύω

Ancient Greek

Etymology

From δια- (dia-) +‎ κινδῡνεύω (kindūneúō).

Pronunciation

 

Verb

δῐᾰκινδῡνεύω • (dĭăkindūneúō)

  1. to run a risk, make a desperate attempt, hazard all [with πρός (prós, + accusative); or with ὑπέρ (hupér) or πρός (prós) or περί (perí, + genitive)]

Conjugation

   Present: δῐᾰκῐνδῡνεύω, δῐᾰκῐνδῡνεύομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐᾰκῐνδῡνεύω δῐᾰκῐνδῡνεύεις δῐᾰκῐνδῡνεύει δῐᾰκῐνδῡνεύετον δῐᾰκῐνδῡνεύετον δῐᾰκῐνδῡνεύομεν δῐᾰκῐνδῡνεύετε δῐᾰκῐνδῡνεύουσῐ(ν)
subjunctive δῐᾰκῐνδῡνεύω δῐᾰκῐνδῡνεύῃς δῐᾰκῐνδῡνεύῃ δῐᾰκῐνδῡνεύητον δῐᾰκῐνδῡνεύητον δῐᾰκῐνδῡνεύωμεν δῐᾰκῐνδῡνεύητε δῐᾰκῐνδῡνεύωσῐ(ν)
optative δῐᾰκῐνδῡνεύοιμῐ δῐᾰκῐνδῡνεύοις δῐᾰκῐνδῡνεύοι δῐᾰκῐνδῡνεύοιτον δῐᾰκῐνδῡνευοίτην δῐᾰκῐνδῡνεύοιμεν δῐᾰκῐνδῡνεύοιτε δῐᾰκῐνδῡνεύοιεν
imperative   δῐᾰκῐνδῡ́νευε δῐᾰκῐνδῡνευέτω δῐᾰκῐνδῡνεύετον δῐᾰκῐνδῡνευέτων   δῐᾰκῐνδῡνεύετε δῐᾰκῐνδῡνευόντων
middle/
passive 		indicative δῐᾰκῐνδῡνεύομαι δῐᾰκῐνδῡνεύῃ / δῐᾰκῐνδῡνεύει δῐᾰκῐνδῡνεύεται δῐᾰκῐνδῡνεύεσθον δῐᾰκῐνδῡνεύεσθον δῐᾰκῐνδῡνευόμεθᾰ δῐᾰκῐνδῡνεύεσθε δῐᾰκῐνδῡνεύονται
subjunctive δῐᾰκῐνδῡνεύωμαι δῐᾰκῐνδῡνεύῃ δῐᾰκῐνδῡνεύηται δῐᾰκῐνδῡνεύησθον δῐᾰκῐνδῡνεύησθον δῐᾰκῐνδῡνευώμεθᾰ δῐᾰκῐνδῡνεύησθε δῐᾰκῐνδῡνεύωνται
optative δῐᾰκῐνδῡνευοίμην δῐᾰκῐνδῡνεύοιο δῐᾰκῐνδῡνεύοιτο δῐᾰκῐνδῡνεύοισθον δῐᾰκῐνδῡνευοίσθην δῐᾰκῐνδῡνευοίμεθᾰ δῐᾰκῐνδῡνεύοισθε δῐᾰκῐνδῡνεύοιντο
imperative   δῐᾰκῐνδῡνεύου δῐᾰκῐνδῡνευέσθω δῐᾰκῐνδῡνεύεσθον δῐᾰκῐνδῡνευέσθων   δῐᾰκῐνδῡνεύεσθε δῐᾰκῐνδῡνευέσθων
active middle/passive
infinitive δῐᾰκῐνδῡνεύειν δῐᾰκῐνδῡνεύεσθαι
participle m δῐᾰκῐνδῡνεύων δῐᾰκῐνδῡνευόμενος
f δῐᾰκῐνδῡνεύουσᾰ δῐᾰκῐνδῡνευομένη
n δῐᾰκῐνδῡνεῦον δῐᾰκῐνδῡνευόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: δῐεκῐνδῡ́νευον, δῐεκῐνδῡνευόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐεκῐνδῡ́νευον δῐεκῐνδῡ́νευες δῐεκῐνδῡ́νευε(ν) δῐεκῐνδῡνεύετον δῐεκῐνδῡνευέτην δῐεκῐνδῡνεύομεν δῐεκῐνδῡνεύετε δῐεκῐνδῡ́νευον
middle/
passive 		indicative δῐεκῐνδῡνευόμην δῐεκῐνδῡνεύου δῐεκῐνδῡνεύετο δῐεκῐνδῡνεύεσθον δῐεκῐνδῡνευέσθην δῐεκῐνδῡνευόμεθᾰ δῐεκῐνδῡνεύεσθε δῐεκῐνδῡνεύοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: δῐᾰκῐνδῡνεύσω, δῐᾰκῐνδῡνεύσομαι, δῐᾰκῐνδῡνευθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐᾰκῐνδῡνεύσω δῐᾰκῐνδῡνεύσεις δῐᾰκῐνδῡνεύσει δῐᾰκῐνδῡνεύσετον δῐᾰκῐνδῡνεύσετον δῐᾰκῐνδῡνεύσομεν δῐᾰκῐνδῡνεύσετε δῐᾰκῐνδῡνεύσουσῐ(ν)
optative δῐᾰκῐνδῡνεύσοιμῐ δῐᾰκῐνδῡνεύσοις δῐᾰκῐνδῡνεύσοι δῐᾰκῐνδῡνεύσοιτον δῐᾰκῐνδῡνευσοίτην δῐᾰκῐνδῡνεύσοιμεν δῐᾰκῐνδῡνεύσοιτε δῐᾰκῐνδῡνεύσοιεν
middle indicative δῐᾰκῐνδῡνεύσομαι δῐᾰκῐνδῡνεύσῃ / δῐᾰκῐνδῡνεύσει δῐᾰκῐνδῡνεύσεται δῐᾰκῐνδῡνεύσεσθον δῐᾰκῐνδῡνεύσεσθον δῐᾰκῐνδῡνευσόμεθᾰ δῐᾰκῐνδῡνεύσεσθε δῐᾰκῐνδῡνεύσονται
optative δῐᾰκῐνδῡνευσοίμην δῐᾰκῐνδῡνεύσοιο δῐᾰκῐνδῡνεύσοιτο δῐᾰκῐνδῡνεύσοισθον δῐᾰκῐνδῡνευσοίσθην δῐᾰκῐνδῡνευσοίμεθᾰ δῐᾰκῐνδῡνεύσοισθε δῐᾰκῐνδῡνεύσοιντο
passive indicative δῐᾰκῐνδῡνευθήσομαι δῐᾰκῐνδῡνευθήσῃ δῐᾰκῐνδῡνευθήσεται δῐᾰκῐνδῡνευθήσεσθον δῐᾰκῐνδῡνευθήσεσθον δῐᾰκῐνδῡνευθησόμεθᾰ δῐᾰκῐνδῡνευθήσεσθε δῐᾰκῐνδῡνευθήσονται
optative δῐᾰκῐνδῡνευθησοίμην δῐᾰκῐνδῡνευθήσοιο δῐᾰκῐνδῡνευθήσοιτο δῐᾰκῐνδῡνευθήσοισθον δῐᾰκῐνδῡνευθησοίσθην δῐᾰκῐνδῡνευθησοίμεθᾰ δῐᾰκῐνδῡνευθήσοισθε δῐᾰκῐνδῡνευθήσοιντο
active middle passive
infinitive δῐᾰκῐνδῡνεύσειν δῐᾰκῐνδῡνεύσεσθαι δῐᾰκῐνδῡνευθήσεσθαι
participle m δῐᾰκῐνδῡνεύσων δῐᾰκῐνδῡνευσόμενος δῐᾰκῐνδῡνευθησόμενος
f δῐᾰκῐνδῡνεύσουσᾰ δῐᾰκῐνδῡνευσομένη δῐᾰκῐνδῡνευθησομένη
n δῐᾰκῐνδῡνεῦσον δῐᾰκῐνδῡνευσόμενον δῐᾰκῐνδῡνευθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: δῐεκῐνδῡ́νευσᾰ, δῐεκῐνδῡνευσᾰ́μην, δῐεκῐνδῡνεύθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐεκῐνδῡ́νευσᾰ δῐεκῐνδῡ́νευσᾰς δῐεκῐνδῡ́νευσε(ν) δῐεκῐνδῡνεύσᾰτον δῐεκῐνδῡνευσᾰ́την δῐεκῐνδῡνεύσᾰμεν δῐεκῐνδῡνεύσᾰτε δῐεκῐνδῡ́νευσᾰν
subjunctive δῐᾰκῐνδῡνεύσω δῐᾰκῐνδῡνεύσῃς δῐᾰκῐνδῡνεύσῃ δῐᾰκῐνδῡνεύσητον δῐᾰκῐνδῡνεύσητον δῐᾰκῐνδῡνεύσωμεν δῐᾰκῐνδῡνεύσητε δῐᾰκῐνδῡνεύσωσῐ(ν)
optative δῐᾰκῐνδῡνεύσαιμῐ δῐᾰκῐνδῡνεύσειᾰς / δῐᾰκῐνδῡνεύσαις δῐᾰκῐνδῡνεύσειε(ν) / δῐᾰκῐνδῡνεύσαι δῐᾰκῐνδῡνεύσαιτον δῐᾰκῐνδῡνευσαίτην δῐᾰκῐνδῡνεύσαιμεν δῐᾰκῐνδῡνεύσαιτε δῐᾰκῐνδῡνεύσειᾰν / δῐᾰκῐνδῡνεύσαιεν
imperative   δῐᾰκῐνδῡ́νευσον δῐᾰκῐνδῡνευσᾰ́τω δῐᾰκῐνδῡνεύσᾰτον δῐᾰκῐνδῡνευσᾰ́των   δῐᾰκῐνδῡνεύσᾰτε δῐᾰκῐνδῡνευσᾰ́ντων
middle indicative δῐεκῐνδῡνευσᾰ́μην δῐεκῐνδῡνεύσω δῐεκῐνδῡνεύσᾰτο δῐεκῐνδῡνεύσᾰσθον δῐεκῐνδῡνευσᾰ́σθην δῐεκῐνδῡνευσᾰ́μεθᾰ δῐεκῐνδῡνεύσᾰσθε δῐεκῐνδῡνεύσᾰντο
subjunctive δῐᾰκῐνδῡνεύσωμαι δῐᾰκῐνδῡνεύσῃ δῐᾰκῐνδῡνεύσηται δῐᾰκῐνδῡνεύσησθον δῐᾰκῐνδῡνεύσησθον δῐᾰκῐνδῡνευσώμεθᾰ δῐᾰκῐνδῡνεύσησθε δῐᾰκῐνδῡνεύσωνται
optative δῐᾰκῐνδῡνευσαίμην δῐᾰκῐνδῡνεύσαιο δῐᾰκῐνδῡνεύσαιτο δῐᾰκῐνδῡνεύσαισθον δῐᾰκῐνδῡνευσαίσθην δῐᾰκῐνδῡνευσαίμεθᾰ δῐᾰκῐνδῡνεύσαισθε δῐᾰκῐνδῡνεύσαιντο
imperative   δῐᾰκῐνδῡ́νευσαι δῐᾰκῐνδῡνευσᾰ́σθω δῐᾰκῐνδῡνεύσᾰσθον δῐᾰκῐνδῡνευσᾰ́σθων   δῐᾰκῐνδῡνεύσᾰσθε δῐᾰκῐνδῡνευσᾰ́σθων
passive indicative δῐεκῐνδῡνεύθην δῐεκῐνδῡνεύθης δῐεκῐνδῡνεύθη δῐεκῐνδῡνεύθητον δῐεκῐνδῡνευθήτην δῐεκῐνδῡνεύθημεν δῐεκῐνδῡνεύθητε δῐεκῐνδῡνεύθησᾰν
subjunctive δῐᾰκῐνδῡνευθῶ δῐᾰκῐνδῡνευθῇς δῐᾰκῐνδῡνευθῇ δῐᾰκῐνδῡνευθῆτον δῐᾰκῐνδῡνευθῆτον δῐᾰκῐνδῡνευθῶμεν δῐᾰκῐνδῡνευθῆτε δῐᾰκῐνδῡνευθῶσῐ(ν)
optative δῐᾰκῐνδῡνευθείην δῐᾰκῐνδῡνευθείης δῐᾰκῐνδῡνευθείη δῐᾰκῐνδῡνευθεῖτον / δῐᾰκῐνδῡνευθείητον δῐᾰκῐνδῡνευθείτην / δῐᾰκῐνδῡνευθειήτην δῐᾰκῐνδῡνευθεῖμεν / δῐᾰκῐνδῡνευθείημεν δῐᾰκῐνδῡνευθεῖτε / δῐᾰκῐνδῡνευθείητε δῐᾰκῐνδῡνευθεῖεν / δῐᾰκῐνδῡνευθείησᾰν
imperative   δῐᾰκῐνδῡνεύθητῐ δῐᾰκῐνδῡνευθήτω δῐᾰκῐνδῡνεύθητον δῐᾰκῐνδῡνευθήτων   δῐᾰκῐνδῡνεύθητε δῐᾰκῐνδῡνευθέντων
active middle passive
infinitive δῐᾰκῐνδῡνεῦσαι δῐᾰκῐνδῡνεύσᾰσθαι δῐᾰκῐνδῡνευθῆναι
participle m δῐᾰκῐνδῡνεύσᾱς δῐᾰκῐνδῡνευσᾰ́μενος δῐᾰκῐνδῡνευθείς
f δῐᾰκῐνδῡνεύσᾱσᾰ δῐᾰκῐνδῡνευσᾰμένη δῐᾰκῐνδῡνευθεῖσᾰ
n δῐᾰκῐνδῡνεῦσᾰν δῐᾰκῐνδῡνευσᾰ́μενον δῐᾰκῐνδῡνευθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: δῐᾰκεκῐνδῡ́νευκᾰ, δῐᾰκεκῐνδῡ́νευμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐᾰκεκῐνδῡ́νευκᾰ δῐᾰκεκῐνδῡ́νευκᾰς δῐᾰκεκῐνδῡ́νευκε(ν) δῐᾰκεκῐνδῡνεύκᾰτον δῐᾰκεκῐνδῡνεύκᾰτον δῐᾰκεκῐνδῡνεύκᾰμεν δῐᾰκεκῐνδῡνεύκᾰτε δῐᾰκεκῐνδῡνεύκᾱσῐ(ν)
subjunctive δῐᾰκεκῐνδῡνεύκω δῐᾰκεκῐνδῡνεύκῃς δῐᾰκεκῐνδῡνεύκῃ δῐᾰκεκῐνδῡνεύκητον δῐᾰκεκῐνδῡνεύκητον δῐᾰκεκῐνδῡνεύκωμεν δῐᾰκεκῐνδῡνεύκητε δῐᾰκεκῐνδῡνεύκωσῐ(ν)
optative δῐᾰκεκῐνδῡνεύκοιμῐ / δῐᾰκεκῐνδῡνευκοίην δῐᾰκεκῐνδῡνεύκοις / δῐᾰκεκῐνδῡνευκοίης δῐᾰκεκῐνδῡνεύκοι / δῐᾰκεκῐνδῡνευκοίη δῐᾰκεκῐνδῡνεύκοιτον δῐᾰκεκῐνδῡνευκοίτην δῐᾰκεκῐνδῡνεύκοιμεν δῐᾰκεκῐνδῡνεύκοιτε δῐᾰκεκῐνδῡνεύκοιεν
imperative   δῐᾰκεκῐνδῡ́νευκε δῐᾰκεκῐνδῡνευκέτω δῐᾰκεκῐνδῡνεύκετον δῐᾰκεκῐνδῡνευκέτων   δῐᾰκεκῐνδῡνεύκετε δῐᾰκεκῐνδῡνευκόντων
middle/
passive 		indicative δῐᾰκεκῐνδῡ́νευμαι δῐᾰκεκῐνδῡ́νευσαι δῐᾰκεκῐνδῡ́νευται δῐᾰκεκῐνδῡ́νευσθον δῐᾰκεκῐνδῡ́νευσθον δῐᾰκεκῐνδῡνεύμεθᾰ δῐᾰκεκῐνδῡ́νευσθε δῐᾰκεκῐνδῡ́νευνται
subjunctive δῐᾰκεκῐνδῡνευμένος ὦ δῐᾰκεκῐνδῡνευμένος ᾖς δῐᾰκεκῐνδῡνευμένος ᾖ δῐᾰκεκῐνδῡνευμένω ἦτον δῐᾰκεκῐνδῡνευμένω ἦτον δῐᾰκεκῐνδῡνευμένοι ὦμεν δῐᾰκεκῐνδῡνευμένοι ἦτε δῐᾰκεκῐνδῡνευμένοι ὦσῐ(ν)
optative δῐᾰκεκῐνδῡνευμένος εἴην δῐᾰκεκῐνδῡνευμένος εἴης δῐᾰκεκῐνδῡνευμένος εἴη δῐᾰκεκῐνδῡνευμένω εἴητον / εἶτον δῐᾰκεκῐνδῡνευμένω εἰήτην / εἴτην δῐᾰκεκῐνδῡνευμένοι εἴημεν / εἶμεν δῐᾰκεκῐνδῡνευμένοι εἴητε / εἶτε δῐᾰκεκῐνδῡνευμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   δῐᾰκεκῐνδῡ́νευσο δῐᾰκεκῐνδῡνεύσθω δῐᾰκεκῐνδῡ́νευσθον δῐᾰκεκῐνδῡνεύσθων   δῐᾰκεκῐνδῡ́νευσθε δῐᾰκεκῐνδῡνεύσθων
active middle/passive
infinitive δῐᾰκεκῐνδῡνευκέναι δῐᾰκεκῐνδῡνεῦσθαι
participle m δῐᾰκεκῐνδῡνευκώς δῐᾰκεκῐνδῡνευμένος
f δῐᾰκεκῐνδῡνευκυῖᾰ δῐᾰκεκῐνδῡνευμένη
n δῐᾰκεκῐνδῡνευκός δῐᾰκεκῐνδῡνευμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: δῐεκεκῐνδῡνεύκειν / δῐεκεκῐνδῡνεύκη, δῐεκεκῐνδῡνεύμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐεκεκῐνδῡνεύκειν / δῐεκεκῐνδῡνεύκη δῐεκεκῐνδῡνεύκεις / δῐεκεκῐνδῡνεύκης δῐεκεκῐνδῡνεύκει(ν) δῐεκεκῐνδῡνεύκετον δῐεκεκῐνδῡνευκέτην δῐεκεκῐνδῡνεύκεμεν δῐεκεκῐνδῡνεύκετε δῐεκεκῐνδῡνεύκεσᾰν
middle/
passive 		indicative δῐεκεκῐνδῡνεύμην δῐεκεκῐνδῡ́νευσο δῐεκεκῐνδῡ́νευτο δῐεκεκῐνδῡ́νευσθον δῐεκεκῐνδῡνεύσθην δῐεκεκῐνδῡνεύμεθᾰ δῐεκεκῐνδῡ́νευσθε δῐεκεκῐνδῡ́νευντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • διακινδῡνευτέον (diakindūneutéon)

Descendants

  • → Greek: διακινδυνεύω (diakindynévo) (learned)

Further reading

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek διακινδῡνεύω (diakindūneúō, “to be exposed to great danger”), with semantic loan from English endanger.[1] By surface analysis, δια- (dia-) +‎ κίνδυν(ος) (kíndyn(os)) +‎ -εύω (-évo).

Pronunciation

  • IPA(key): /ði.a.cin.ðiˈne.vo/
  • Hyphenation: δι‧α‧κιν‧δυ‧νεύ‧ω

Verb

διακινδυνεύω • (diakindynévo) (past διακινδύνευσα/διακινδύνεψα, passive διακινδυνεύομαι, p‑past διακινδυνεύθηκα/διακινδυνεύτηκα, ppp διακινδυνευμένος)

  1. to endanger, to imperil, to jeopardize
  2. to risk
    Synonym: ρισκάρω (riskáro)

Conjugation

διακινδυνεύω   διακινδυνεύομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg διακινδυνεύσω, διακινδυνέψω διακινδυνεύομαι διακινδυνευθώ, διακινδυνευτώ
2 sg διακινδυνεύεις διακινδυνεύσεις, διακινδυνέψεις διακινδυνεύεσαι διακινδυνευθείς, διακινδυνευτείς
3 sg διακινδυνεύει διακινδυνεύσει, διακινδυνέψει διακινδυνεύεται διακινδυνευθεί, διακινδυνευτεί
1 pl διακινδυνεύουμε, [‑ομε] διακινδυνεύσουμε, [‑ομε], διακινδυνέψουμε, [‑ομε] διακινδυνευόμαστε διακινδυνευθούμε, διακινδυνευτούμε
2 pl διακινδυνεύετε διακινδυνεύσετε, διακινδυνέψετε διακινδυνεύεστε, διακινδυνευόσαστε διακινδυνευθείτε, διακινδυνευτείτε
3 pl διακινδυνεύουν(ε) διακινδυνεύσουν(ε), διακινδυνέψουν(ε) διακινδυνεύονται διακινδυνευθούν(ε), διακινδυνευτούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg διακινδύνευα διακινδύνευσα, διακινδύνεψα διακινδυνευόμουν(α) διακινδυνεύθηκα, διακινδυνεύτηκα
2 sg διακινδύνευες διακινδύνευσες, διακινδύνεψες διακινδυνευόσουν(α) διακινδυνεύθηκες, διακινδυνεύτηκες
3 sg διακινδύνευε διακινδύνευσε, διακινδύνεψε διακινδυνευόταν(ε) διακινδυνεύθηκε, διακινδυνεύτηκε
1 pl διακινδυνεύαμε διακινδυνεύσαμε, διακινδυνέψαμε διακινδυνευόμασταν, (‑όμαστε) διακινδυνευθήκαμε, διακινδυνευτήκαμε
2 pl διακινδυνεύατε διακινδυνεύσατε, διακινδυνέψατε διακινδυνευόσασταν, (‑όσαστε) διακινδυνευθήκατε, διακινδυνευτήκατε
3 pl διακινδύνευαν, διακινδυνεύαν(ε) διακινδύνευσαν, διακινδυνεύσαν(ε), διακινδύνεψαν διακινδυνεύονταν, (διακινδυνευόντουσαν) διακινδυνεύθηκαν, διακινδυνευθήκαν(ε),
διακινδυνεύτηκαν, διακινδυνευτήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα διακινδυνεύσω / διακινδυνέψω ➤ θα διακινδυνεύομαι ➤ θα διακινδυνευθώ / διακινδυνευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα διακινδυνεύεις, … θα διακινδυνεύσεις / διακινδυνέψεις, … θα διακινδυνεύεσαι, … θα διακινδυνευθείς / διακινδυνευτείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … διακινδυνεύσει / διακινδυνέψει
  έχω, έχεις, … διακινδυνευμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … διακινδυνευθεί / διακινδυνευτεί
  είμαι, είσαι, … διακινδυνευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … διακινδυνεύσει / διακινδυνέψει
  είχα, είχες, … διακινδυνευμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … διακινδυνευθεί / διακινδυνευτεί
  ήμουν, ήσουν, … διακινδυνευμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … διακινδυνεύσει / διακινδυνέψει
  θα έχω, θα έχεις, … διακινδυνευμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … διακινδυνευθεί / διακινδυνευτεί
  θα είμαι, θα είσαι, … διακινδυνευμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg διακινδύνευε διακινδύνευσε, διακινδύνεψε — διακινδυνεύσου, διακινδυνέψου
2 pl διακινδυνεύετε διακινδυνεύστε, διακινδυνέψτε διακινδυνεύεστε διακινδυνευθείτε, διακινδυνευτείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ διακινδυνεύοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας διακινδυνεύσει / διακινδυνέψει ➤ διακινδυνευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ διακινδυνεύσει, διακινδυνέψει διακινδυνευθεί, διακινδυνευτεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

  • διακινδύνευση f (diakindýnefsi)

References

  1. ^ διακινδυνεύω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.