διαλυτής

Ancient Greek

Etymology

From διαλύω (dialúō, dissolve) +‎ -τής (-tḗs, a suffix that creates agent nouns)

Pronunciation

 

Noun

δῐᾰλῠτής • (dĭălŭtḗsm (genitive δῐᾰλῠτοῦ); first declension

  1. dissolver, breaker-up

Declension

Further reading