διαμνημονεύω

Ancient Greek

Etymology

δια- (dia-) +‎ μνημονεύω (mnēmoneúō)

Pronunciation

 

Verb

δῐᾰμνημονεύω • (dĭămnēmoneúō)

  1. to call to mind, remember
  2. to record, mention

Conjugation

   Present: δῐᾰμνημονεύω, δῐᾰμνημονεύομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐᾰμνημονεύω δῐᾰμνημονεύεις δῐᾰμνημονεύει δῐᾰμνημονεύετον δῐᾰμνημονεύετον δῐᾰμνημονεύομεν δῐᾰμνημονεύετε δῐᾰμνημονεύουσῐ(ν)
subjunctive δῐᾰμνημονεύω δῐᾰμνημονεύῃς δῐᾰμνημονεύῃ δῐᾰμνημονεύητον δῐᾰμνημονεύητον δῐᾰμνημονεύωμεν δῐᾰμνημονεύητε δῐᾰμνημονεύωσῐ(ν)
optative δῐᾰμνημονεύοιμῐ δῐᾰμνημονεύοις δῐᾰμνημονεύοι δῐᾰμνημονεύοιτον δῐᾰμνημονευοίτην δῐᾰμνημονεύοιμεν δῐᾰμνημονεύοιτε δῐᾰμνημονεύοιεν
imperative   δῐᾰμνημόνευε δῐᾰμνημονευέτω δῐᾰμνημονεύετον δῐᾰμνημονευέτων   δῐᾰμνημονεύετε δῐᾰμνημονευόντων
middle/
passive 		indicative δῐᾰμνημονεύομαι δῐᾰμνημονεύῃ,
δῐᾰμνημονεύει 		δῐᾰμνημονεύεται δῐᾰμνημονεύεσθον δῐᾰμνημονεύεσθον δῐᾰμνημονευόμεθᾰ δῐᾰμνημονεύεσθε δῐᾰμνημονεύονται
subjunctive δῐᾰμνημονεύωμαι δῐᾰμνημονεύῃ δῐᾰμνημονεύηται δῐᾰμνημονεύησθον δῐᾰμνημονεύησθον δῐᾰμνημονευώμεθᾰ δῐᾰμνημονεύησθε δῐᾰμνημονεύωνται
optative δῐᾰμνημονευοίμην δῐᾰμνημονεύοιο δῐᾰμνημονεύοιτο δῐᾰμνημονεύοισθον δῐᾰμνημονευοίσθην δῐᾰμνημονευοίμεθᾰ δῐᾰμνημονεύοισθε δῐᾰμνημονεύοιντο
imperative   δῐᾰμνημονεύου δῐᾰμνημονευέσθω δῐᾰμνημονεύεσθον δῐᾰμνημονευέσθων   δῐᾰμνημονεύεσθε δῐᾰμνημονευέσθων
active middle/passive
infinitive δῐᾰμνημονεύειν δῐᾰμνημονεύεσθαι
participle m δῐᾰμνημονεύων δῐᾰμνημονευόμενος
f δῐᾰμνημονεύουσᾰ δῐᾰμνημονευομένη
n δῐᾰμνημονεῦον δῐᾰμνημονευόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: δῐεμνημόνευον, δῐεμνημονευόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐεμνημόνευον δῐεμνημόνευες δῐεμνημόνευε(ν) δῐεμνημονεύετον δῐεμνημονευέτην δῐεμνημονεύομεν δῐεμνημονεύετε δῐεμνημόνευον
middle/
passive 		indicative δῐεμνημονευόμην δῐεμνημονεύου δῐεμνημονεύετο δῐεμνημονεύεσθον δῐεμνημονευέσθην δῐεμνημονευόμεθᾰ δῐεμνημονεύεσθε δῐεμνημονεύοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: δῐᾰμνημονεύσω, δῐᾰμνημονεύσομαι, δῐᾰμνημονευθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐᾰμνημονεύσω δῐᾰμνημονεύσεις δῐᾰμνημονεύσει δῐᾰμνημονεύσετον δῐᾰμνημονεύσετον δῐᾰμνημονεύσομεν δῐᾰμνημονεύσετε δῐᾰμνημονεύσουσῐ(ν)
optative δῐᾰμνημονεύσοιμῐ δῐᾰμνημονεύσοις δῐᾰμνημονεύσοι δῐᾰμνημονεύσοιτον δῐᾰμνημονευσοίτην δῐᾰμνημονεύσοιμεν δῐᾰμνημονεύσοιτε δῐᾰμνημονεύσοιεν
middle indicative δῐᾰμνημονεύσομαι δῐᾰμνημονεύσῃ,
δῐᾰμνημονεύσει 		δῐᾰμνημονεύσεται δῐᾰμνημονεύσεσθον δῐᾰμνημονεύσεσθον δῐᾰμνημονευσόμεθᾰ δῐᾰμνημονεύσεσθε δῐᾰμνημονεύσονται
optative δῐᾰμνημονευσοίμην δῐᾰμνημονεύσοιο δῐᾰμνημονεύσοιτο δῐᾰμνημονεύσοισθον δῐᾰμνημονευσοίσθην δῐᾰμνημονευσοίμεθᾰ δῐᾰμνημονεύσοισθε δῐᾰμνημονεύσοιντο
passive indicative δῐᾰμνημονευθήσομαι δῐᾰμνημονευθήσῃ δῐᾰμνημονευθήσεται δῐᾰμνημονευθήσεσθον δῐᾰμνημονευθήσεσθον δῐᾰμνημονευθησόμεθᾰ δῐᾰμνημονευθήσεσθε δῐᾰμνημονευθήσονται
optative δῐᾰμνημονευθησοίμην δῐᾰμνημονευθήσοιο δῐᾰμνημονευθήσοιτο δῐᾰμνημονευθήσοισθον δῐᾰμνημονευθησοίσθην δῐᾰμνημονευθησοίμεθᾰ δῐᾰμνημονευθήσοισθε δῐᾰμνημονευθήσοιντο
active middle passive
infinitive δῐᾰμνημονεύσειν δῐᾰμνημονεύσεσθαι δῐᾰμνημονευθήσεσθαι
participle m δῐᾰμνημονεύσων δῐᾰμνημονευσόμενος δῐᾰμνημονευθησόμενος
f δῐᾰμνημονεύσουσᾰ δῐᾰμνημονευσομένη δῐᾰμνημονευθησομένη
n δῐᾰμνημονεῦσον δῐᾰμνημονευσόμενον δῐᾰμνημονευθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: δῐεμνημόνευσᾰ, δῐεμνημονευσᾰ́μην, δῐεμνημονεύθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐεμνημόνευσᾰ δῐεμνημόνευσᾰς δῐεμνημόνευσε(ν) δῐεμνημονεύσᾰτον δῐεμνημονευσᾰ́την δῐεμνημονεύσᾰμεν δῐεμνημονεύσᾰτε δῐεμνημόνευσᾰν
subjunctive δῐᾰμνημονεύσω δῐᾰμνημονεύσῃς δῐᾰμνημονεύσῃ δῐᾰμνημονεύσητον δῐᾰμνημονεύσητον δῐᾰμνημονεύσωμεν δῐᾰμνημονεύσητε δῐᾰμνημονεύσωσῐ(ν)
optative δῐᾰμνημονεύσαιμῐ δῐᾰμνημονεύσειᾰς,
δῐᾰμνημονεύσαις 		δῐᾰμνημονεύσειε(ν),
δῐᾰμνημονεύσαι 		δῐᾰμνημονεύσαιτον δῐᾰμνημονευσαίτην δῐᾰμνημονεύσαιμεν δῐᾰμνημονεύσαιτε δῐᾰμνημονεύσειᾰν,
δῐᾰμνημονεύσαιεν
imperative   δῐᾰμνημόνευσον δῐᾰμνημονευσᾰ́τω δῐᾰμνημονεύσᾰτον δῐᾰμνημονευσᾰ́των   δῐᾰμνημονεύσᾰτε δῐᾰμνημονευσᾰ́ντων
middle indicative δῐεμνημονευσᾰ́μην δῐεμνημονεύσω δῐεμνημονεύσᾰτο δῐεμνημονεύσᾰσθον δῐεμνημονευσᾰ́σθην δῐεμνημονευσᾰ́μεθᾰ δῐεμνημονεύσᾰσθε δῐεμνημονεύσᾰντο
subjunctive δῐᾰμνημονεύσωμαι δῐᾰμνημονεύσῃ δῐᾰμνημονεύσηται δῐᾰμνημονεύσησθον δῐᾰμνημονεύσησθον δῐᾰμνημονευσώμεθᾰ δῐᾰμνημονεύσησθε δῐᾰμνημονεύσωνται
optative δῐᾰμνημονευσαίμην δῐᾰμνημονεύσαιο δῐᾰμνημονεύσαιτο δῐᾰμνημονεύσαισθον δῐᾰμνημονευσαίσθην δῐᾰμνημονευσαίμεθᾰ δῐᾰμνημονεύσαισθε δῐᾰμνημονεύσαιντο
imperative   δῐᾰμνημόνευσαι δῐᾰμνημονευσᾰ́σθω δῐᾰμνημονεύσᾰσθον δῐᾰμνημονευσᾰ́σθων   δῐᾰμνημονεύσᾰσθε δῐᾰμνημονευσᾰ́σθων
passive indicative δῐεμνημονεύθην δῐεμνημονεύθης δῐεμνημονεύθη δῐεμνημονεύθητον δῐεμνημονευθήτην δῐεμνημονεύθημεν δῐεμνημονεύθητε δῐεμνημονεύθησᾰν
subjunctive δῐᾰμνημονευθῶ δῐᾰμνημονευθῇς δῐᾰμνημονευθῇ δῐᾰμνημονευθῆτον δῐᾰμνημονευθῆτον δῐᾰμνημονευθῶμεν δῐᾰμνημονευθῆτε δῐᾰμνημονευθῶσῐ(ν)
optative δῐᾰμνημονευθείην δῐᾰμνημονευθείης δῐᾰμνημονευθείη δῐᾰμνημονευθεῖτον,
δῐᾰμνημονευθείητον 		δῐᾰμνημονευθείτην,
δῐᾰμνημονευθειήτην 		δῐᾰμνημονευθεῖμεν,
δῐᾰμνημονευθείημεν 		δῐᾰμνημονευθεῖτε,
δῐᾰμνημονευθείητε 		δῐᾰμνημονευθεῖεν,
δῐᾰμνημονευθείησᾰν
imperative   δῐᾰμνημονεύθητῐ δῐᾰμνημονευθήτω δῐᾰμνημονεύθητον δῐᾰμνημονευθήτων   δῐᾰμνημονεύθητε δῐᾰμνημονευθέντων
active middle passive
infinitive δῐᾰμνημονεῦσαι δῐᾰμνημονεύσᾰσθαι δῐᾰμνημονευθῆναι
participle m δῐᾰμνημονεύσᾱς δῐᾰμνημονευσᾰ́μενος δῐᾰμνημονευθείς
f δῐᾰμνημονεύσᾱσᾰ δῐᾰμνημονευσᾰμένη δῐᾰμνημονευθεῖσᾰ
n δῐᾰμνημονεῦσᾰν δῐᾰμνημονευσᾰ́μενον δῐᾰμνημονευθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: δῐεμνημόνευκᾰ, δῐεμνημόνευμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐεμνημόνευκᾰ δῐεμνημόνευκᾰς δῐεμνημόνευκε(ν) δῐεμνημονεύκᾰτον δῐεμνημονεύκᾰτον δῐεμνημονεύκᾰμεν δῐεμνημονεύκᾰτε δῐεμνημονεύκᾱσῐ(ν)
subjunctive δῐεμνημονεύκω δῐεμνημονεύκῃς δῐεμνημονεύκῃ δῐεμνημονεύκητον δῐεμνημονεύκητον δῐεμνημονεύκωμεν δῐεμνημονεύκητε δῐεμνημονεύκωσῐ(ν)
optative δῐεμνημονεύκοιμῐ,
δῐεμνημονευκοίην 		δῐεμνημονεύκοις,
δῐεμνημονευκοίης 		δῐεμνημονεύκοι,
δῐεμνημονευκοίη 		δῐεμνημονεύκοιτον δῐεμνημονευκοίτην δῐεμνημονεύκοιμεν δῐεμνημονεύκοιτε δῐεμνημονεύκοιεν
imperative   δῐεμνημόνευκε δῐεμνημονευκέτω δῐεμνημονεύκετον δῐεμνημονευκέτων   δῐεμνημονεύκετε δῐεμνημονευκόντων
middle/
passive 		indicative δῐεμνημόνευμαι δῐεμνημόνευσαι δῐεμνημόνευται δῐεμνημόνευσθον δῐεμνημόνευσθον δῐεμνημονεύμεθᾰ δῐεμνημόνευσθε δῐεμνημόνευνται
subjunctive δῐεμνημονευμένος ὦ δῐεμνημονευμένος ᾖς δῐεμνημονευμένος ᾖ δῐεμνημονευμένω ἦτον δῐεμνημονευμένω ἦτον δῐεμνημονευμένοι ὦμεν δῐεμνημονευμένοι ἦτε δῐεμνημονευμένοι ὦσῐ(ν)
optative δῐεμνημονευμένος εἴην δῐεμνημονευμένος εἴης δῐεμνημονευμένος εἴη δῐεμνημονευμένω εἴητον/εἶτον δῐεμνημονευμένω εἰήτην/εἴτην δῐεμνημονευμένοι εἴημεν/εἶμεν δῐεμνημονευμένοι εἴητε/εἶτε δῐεμνημονευμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   δῐεμνημόνευσο δῐεμνημονεύσθω δῐεμνημόνευσθον δῐεμνημονεύσθων   δῐεμνημόνευσθε δῐεμνημονεύσθων
active middle/passive
infinitive δῐεμνημονευκέναι δῐεμνημονεῦσθαι
participle m δῐεμνημονευκώς δῐεμνημονευμένος
f δῐεμνημονευκυῖᾰ δῐεμνημονευμένη
n δῐεμνημονευκός δῐεμνημονευμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.