διανεμητής
Greek
Noun
διανεμητής • (dianemitís) m (plural διανεμητές, feminine διανεμήτρια)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | διανεμητής (dianemitís) | διανεμητές (dianemités) |
| genitive | διανεμητή (dianemití) | διανεμητών (dianemitón) |
| accusative | διανεμητή (dianemití) | διανεμητές (dianemités) |
| vocative | διανεμητή (dianemití) | διανεμητές (dianemités) |
Synonyms
- (dispatcher): επιλογέας m (epilogéas)