διατελέω

Ancient Greek

Etymology

From δια- (dia-) +‎ τελέω (teléō).

Pronunciation

 

Verb

δῐᾰτελέω • (dĭăteléō)

  1. to accomplish
  2. to continue, go on, persevere, live on

Conjugation

   Present: δῐᾰτελέω, δῐᾰτελέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐᾰτελέω δῐᾰτελέεις δῐᾰτελέει δῐᾰτελέετον δῐᾰτελέετον δῐᾰτελέομεν δῐᾰτελέετε δῐᾰτελέουσῐ(ν)
subjunctive δῐᾰτελέω δῐᾰτελέῃς δῐᾰτελέῃ δῐᾰτελέητον δῐᾰτελέητον δῐᾰτελέωμεν δῐᾰτελέητε δῐᾰτελέωσῐ(ν)
optative δῐᾰτελέοιμῐ δῐᾰτελέοις δῐᾰτελέοι δῐᾰτελέοιτον δῐᾰτελεοίτην δῐᾰτελέοιμεν δῐᾰτελέοιτε δῐᾰτελέοιεν
imperative   δῐᾰτέλεε δῐᾰτελεέτω δῐᾰτελέετον δῐᾰτελεέτων   δῐᾰτελέετε δῐᾰτελεόντων
middle/
passive 		indicative δῐᾰτελέομαι δῐᾰτελέῃ / δῐᾰτελέει δῐᾰτελέεται δῐᾰτελέεσθον δῐᾰτελέεσθον δῐᾰτελεόμεθᾰ δῐᾰτελέεσθε δῐᾰτελέονται
subjunctive δῐᾰτελέωμαι δῐᾰτελέῃ δῐᾰτελέηται δῐᾰτελέησθον δῐᾰτελέησθον δῐᾰτελεώμεθᾰ δῐᾰτελέησθε δῐᾰτελέωνται
optative δῐᾰτελεοίμην δῐᾰτελέοιο δῐᾰτελέοιτο δῐᾰτελέοισθον δῐᾰτελεοίσθην δῐᾰτελεοίμεθᾰ δῐᾰτελέοισθε δῐᾰτελέοιντο
imperative   δῐᾰτελέου δῐᾰτελεέσθω δῐᾰτελέεσθον δῐᾰτελεέσθων   δῐᾰτελέεσθε δῐᾰτελεέσθων
active middle/passive
infinitive δῐᾰτελέειν δῐᾰτελέεσθαι
participle m δῐᾰτελέων δῐᾰτελεόμενος
f δῐᾰτελέουσᾰ δῐᾰτελεομένη
n δῐᾰτελέον δῐᾰτελεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: δῐᾰτελῶ, δῐᾰτελοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐᾰτελῶ δῐᾰτελεῖς δῐᾰτελεῖ δῐᾰτελεῖτον δῐᾰτελεῖτον δῐᾰτελοῦμεν δῐᾰτελεῖτε δῐᾰτελοῦσῐ(ν)
subjunctive δῐᾰτελῶ δῐᾰτελῇς δῐᾰτελῇ δῐᾰτελῆτον δῐᾰτελῆτον δῐᾰτελῶμεν δῐᾰτελῆτε δῐᾰτελῶσῐ(ν)
optative δῐᾰτελοίην / δῐᾰτελοῖμῐ δῐᾰτελοίης / δῐᾰτελοῖς δῐᾰτελοίη / δῐᾰτελοῖ δῐᾰτελοῖτον / δῐᾰτελοίητον δῐᾰτελοίτην / δῐᾰτελοιήτην δῐᾰτελοῖμεν / δῐᾰτελοίημεν δῐᾰτελοῖτε / δῐᾰτελοίητε δῐᾰτελοῖεν / δῐᾰτελοίησᾰν
imperative   δῐᾰτέλει δῐᾰτελείτω δῐᾰτελεῖτον δῐᾰτελείτων   δῐᾰτελεῖτε δῐᾰτελούντων
middle/
passive 		indicative δῐᾰτελοῦμαι δῐᾰτελεῖ,
δῐᾰτελῇ 		δῐᾰτελεῖται δῐᾰτελεῖσθον δῐᾰτελεῖσθον δῐᾰτελούμεθᾰ δῐᾰτελεῖσθε δῐᾰτελοῦνται
subjunctive δῐᾰτελῶμαι δῐᾰτελῇ δῐᾰτελῆται δῐᾰτελῆσθον δῐᾰτελῆσθον δῐᾰτελώμεθᾰ δῐᾰτελῆσθε δῐᾰτελῶνται
optative δῐᾰτελοίμην δῐᾰτελοῖο δῐᾰτελοῖτο δῐᾰτελοῖσθον δῐᾰτελοίσθην δῐᾰτελοίμεθᾰ δῐᾰτελοῖσθε δῐᾰτελοῖντο
imperative   δῐᾰτελοῦ δῐᾰτελείσθω δῐᾰτελεῖσθον δῐᾰτελείσθων   δῐᾰτελεῖσθε δῐᾰτελείσθων
active middle/passive
infinitive δῐᾰτελεῖν δῐᾰτελεῖσθαι
participle m δῐᾰτελῶν δῐᾰτελούμενος
f δῐᾰτελοῦσᾰ δῐᾰτελουμένη
n δῐᾰτελοῦν δῐᾰτελούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: δῐετέλεον, δῐετελεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐετέλεον δῐετέλεες δῐετέλεε(ν) δῐετελέετον δῐετελεέτην δῐετελέομεν δῐετελέετε δῐετέλεον
middle/
passive 		indicative δῐετελεόμην δῐετελέου δῐετελέετο δῐετελέεσθον δῐετελεέσθην δῐετελεόμεθᾰ δῐετελέεσθε δῐετελέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: δῐετέλουν, δῐετελούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐετέλουν δῐετέλεις δῐετέλει δῐετελεῖτον δῐετελείτην δῐετελοῦμεν δῐετελεῖτε δῐετέλουν
middle/
passive 		indicative δῐετελούμην δῐετελοῦ δῐετελεῖτο δῐετελεῖσθον δῐετελείσθην δῐετελούμεθᾰ δῐετελεῖσθε δῐετελοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: δῐᾰτελέσω, δῐᾰτελέσομαι, δῐᾰτελεσθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐᾰτελέσω δῐᾰτελέσεις δῐᾰτελέσει δῐᾰτελέσετον δῐᾰτελέσετον δῐᾰτελέσομεν δῐᾰτελέσετε δῐᾰτελέσουσῐ(ν)
optative δῐᾰτελέσοιμῐ δῐᾰτελέσοις δῐᾰτελέσοι δῐᾰτελέσοιτον δῐᾰτελεσοίτην δῐᾰτελέσοιμεν δῐᾰτελέσοιτε δῐᾰτελέσοιεν
middle indicative δῐᾰτελέσομαι δῐᾰτελέσῃ / δῐᾰτελέσει δῐᾰτελέσεται δῐᾰτελέσεσθον δῐᾰτελέσεσθον δῐᾰτελεσόμεθᾰ δῐᾰτελέσεσθε δῐᾰτελέσονται
optative δῐᾰτελεσοίμην δῐᾰτελέσοιο δῐᾰτελέσοιτο δῐᾰτελέσοισθον δῐᾰτελεσοίσθην δῐᾰτελεσοίμεθᾰ δῐᾰτελέσοισθε δῐᾰτελέσοιντο
passive indicative δῐᾰτελεσθήσομαι δῐᾰτελεσθήσῃ δῐᾰτελεσθήσεται δῐᾰτελεσθήσεσθον δῐᾰτελεσθήσεσθον δῐᾰτελεσθησόμεθᾰ δῐᾰτελεσθήσεσθε δῐᾰτελεσθήσονται
optative δῐᾰτελεσθησοίμην δῐᾰτελεσθήσοιο δῐᾰτελεσθήσοιτο δῐᾰτελεσθήσοισθον δῐᾰτελεσθησοίσθην δῐᾰτελεσθησοίμεθᾰ δῐᾰτελεσθήσοισθε δῐᾰτελεσθήσοιντο
active middle passive
infinitive δῐᾰτελέσειν δῐᾰτελέσεσθαι δῐᾰτελεσθήσεσθαι
participle m δῐᾰτελέσων δῐᾰτελεσόμενος δῐᾰτελεσθησόμενος
f δῐᾰτελέσουσᾰ δῐᾰτελεσομένη δῐᾰτελεσθησομένη
n δῐᾰτελέσον δῐᾰτελεσόμενον δῐᾰτελεσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: δῐετέλεσᾰ, δῐετελεσᾰ́μην, δῐετελέσθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐετέλεσᾰ δῐετέλεσᾰς δῐετέλεσε(ν) δῐετελέσᾰτον δῐετελεσᾰ́την δῐετελέσᾰμεν δῐετελέσᾰτε δῐετέλεσᾰν
subjunctive δῐᾰτελέσω δῐᾰτελέσῃς δῐᾰτελέσῃ δῐᾰτελέσητον δῐᾰτελέσητον δῐᾰτελέσωμεν δῐᾰτελέσητε δῐᾰτελέσωσῐ(ν)
optative δῐᾰτελέσαιμῐ δῐᾰτελέσειᾰς / δῐᾰτελέσαις δῐᾰτελέσειε(ν) / δῐᾰτελέσαι δῐᾰτελέσαιτον δῐᾰτελεσαίτην δῐᾰτελέσαιμεν δῐᾰτελέσαιτε δῐᾰτελέσειᾰν / δῐᾰτελέσαιεν
imperative   δῐᾰτέλεσον δῐᾰτελεσᾰ́τω δῐᾰτελέσᾰτον δῐᾰτελεσᾰ́των   δῐᾰτελέσᾰτε δῐᾰτελεσᾰ́ντων
middle indicative δῐετελεσᾰ́μην δῐετελέσω δῐετελέσᾰτο δῐετελέσᾰσθον δῐετελεσᾰ́σθην δῐετελεσᾰ́μεθᾰ δῐετελέσᾰσθε δῐετελέσᾰντο
subjunctive δῐᾰτελέσωμαι δῐᾰτελέσῃ δῐᾰτελέσηται δῐᾰτελέσησθον δῐᾰτελέσησθον δῐᾰτελεσώμεθᾰ δῐᾰτελέσησθε δῐᾰτελέσωνται
optative δῐᾰτελεσαίμην δῐᾰτελέσαιο δῐᾰτελέσαιτο δῐᾰτελέσαισθον δῐᾰτελεσαίσθην δῐᾰτελεσαίμεθᾰ δῐᾰτελέσαισθε δῐᾰτελέσαιντο
imperative   δῐᾰτέλεσαι δῐᾰτελεσᾰ́σθω δῐᾰτελέσᾰσθον δῐᾰτελεσᾰ́σθων   δῐᾰτελέσᾰσθε δῐᾰτελεσᾰ́σθων
passive indicative δῐετελέσθην δῐετελέσθης δῐετελέσθη δῐετελέσθητον δῐετελεσθήτην δῐετελέσθημεν δῐετελέσθητε δῐετελέσθησᾰν
subjunctive δῐᾰτελεσθῶ δῐᾰτελεσθῇς δῐᾰτελεσθῇ δῐᾰτελεσθῆτον δῐᾰτελεσθῆτον δῐᾰτελεσθῶμεν δῐᾰτελεσθῆτε δῐᾰτελεσθῶσῐ(ν)
optative δῐᾰτελεσθείην δῐᾰτελεσθείης δῐᾰτελεσθείη δῐᾰτελεσθεῖτον / δῐᾰτελεσθείητον δῐᾰτελεσθείτην / δῐᾰτελεσθειήτην δῐᾰτελεσθεῖμεν / δῐᾰτελεσθείημεν δῐᾰτελεσθεῖτε / δῐᾰτελεσθείητε δῐᾰτελεσθεῖεν / δῐᾰτελεσθείησᾰν
imperative   δῐᾰτελέσθητῐ δῐᾰτελεσθήτω δῐᾰτελέσθητον δῐᾰτελεσθήτων   δῐᾰτελέσθητε δῐᾰτελεσθέντων
active middle passive
infinitive δῐᾰτελέσαι δῐᾰτελέσᾰσθαι δῐᾰτελεσθῆναι
participle m δῐᾰτελέσᾱς δῐᾰτελεσᾰ́μενος δῐᾰτελεσθείς
f δῐᾰτελέσᾱσᾰ δῐᾰτελεσᾰμένη δῐᾰτελεσθεῖσᾰ
n δῐᾰτελέσᾰν δῐᾰτελεσᾰ́μενον δῐᾰτελεσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: δῐᾰτετέλεκᾰ, δῐᾰτετέλεσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐᾰτετέλεκᾰ δῐᾰτετέλεκᾰς δῐᾰτετέλεκε(ν) δῐᾰτετελέκᾰτον δῐᾰτετελέκᾰτον δῐᾰτετελέκᾰμεν δῐᾰτετελέκᾰτε δῐᾰτετελέκᾱσῐ(ν)
subjunctive δῐᾰτετελέκω δῐᾰτετελέκῃς δῐᾰτετελέκῃ δῐᾰτετελέκητον δῐᾰτετελέκητον δῐᾰτετελέκωμεν δῐᾰτετελέκητε δῐᾰτετελέκωσῐ(ν)
optative δῐᾰτετελέκοιμῐ / δῐᾰτετελεκοίην δῐᾰτετελέκοις / δῐᾰτετελεκοίης δῐᾰτετελέκοι / δῐᾰτετελεκοίη δῐᾰτετελέκοιτον δῐᾰτετελεκοίτην δῐᾰτετελέκοιμεν δῐᾰτετελέκοιτε δῐᾰτετελέκοιεν
imperative   δῐᾰτετέλεκε δῐᾰτετελεκέτω δῐᾰτετελέκετον δῐᾰτετελεκέτων   δῐᾰτετελέκετε δῐᾰτετελεκόντων
middle/
passive 		indicative δῐᾰτετέλεσμαι δῐᾰτετέλεσαι δῐᾰτετέλεσται δῐᾰτετέλεσθον δῐᾰτετέλεσθον δῐᾰτετελέσμεθᾰ δῐᾰτετέλεσθε δῐᾰτετελέσᾰται
subjunctive δῐᾰτετελεσμένος ὦ δῐᾰτετελεσμένος ᾖς δῐᾰτετελεσμένος ᾖ δῐᾰτετελεσμένω ἦτον δῐᾰτετελεσμένω ἦτον δῐᾰτετελεσμένοι ὦμεν δῐᾰτετελεσμένοι ἦτε δῐᾰτετελεσμένοι ὦσῐ(ν)
optative δῐᾰτετελεσμένος εἴην δῐᾰτετελεσμένος εἴης δῐᾰτετελεσμένος εἴη δῐᾰτετελεσμένω εἴητον / εἶτον δῐᾰτετελεσμένω εἰήτην / εἴτην δῐᾰτετελεσμένοι εἴημεν / εἶμεν δῐᾰτετελεσμένοι εἴητε / εἶτε δῐᾰτετελεσμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   δῐᾰτετέλεσο δῐᾰτετελέσθω δῐᾰτετέλεσθον δῐᾰτετελέσθων   δῐᾰτετέλεσθε δῐᾰτετελέσθων
active middle/passive
infinitive δῐᾰτετελεκέναι δῐᾰτετελέσθαι
participle m δῐᾰτετελεκώς δῐᾰτετελεσμένος
f δῐᾰτετελεκυῖᾰ δῐᾰτετελεσμένη
n δῐᾰτετελεκός δῐᾰτετελεσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: δῐετετελέκειν / δῐετετελέκη, δῐετετελέσμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐετετελέκειν / δῐετετελέκη δῐετετελέκεις / δῐετετελέκης δῐετετελέκει(ν) δῐετετελέκετον δῐετετελεκέτην δῐετετελέκεμεν δῐετετελέκετε δῐετετελέκεσᾰν
middle/
passive 		indicative δῐετετελέσμην δῐετετέλεσο δῐετετέλεστο δῐετετέλεσθον δῐετετελέσθην δῐετετελέσμεθᾰ δῐετετέλεσθε δῐετετελέσᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.