διατμήγω

Ancient Greek

Etymology

From δια- (dia-) +‎ τμήγω (tmḗgō).

Pronunciation

 

Verb

δῐατμήγω • (dĭatmḗgō)

  1. (Epic) to cut apart, cleave, separate

Conjugation

   Present: δῐᾰτμήγω, δῐᾰτμήγομαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐᾰτμήγω δῐᾰτμήγεις δῐᾰτμήγει δῐᾰτμήγετον δῐᾰτμήγετον δῐᾰτμήγομεν δῐᾰτμήγετε δῐᾰτμήγουσῐ(ν)
subjunctive δῐᾰτμήγω,
δῐᾰτμήγωμῐ 		δῐᾰτμήγῃς,
δῐᾰτμήγῃσθᾰ 		δῐᾰτμήγῃ,
δῐᾰτμήγῃσῐ 		δῐᾰτμήγητον δῐᾰτμήγητον δῐᾰτμήγωμεν δῐᾰτμήγητε δῐᾰτμήγωσῐ(ν)
optative δῐᾰτμήγοιμῐ δῐᾰτμήγοισ(θᾰ) δῐᾰτμήγοι δῐᾰτμήγοιτον δῐᾰτμηγοίτην δῐᾰτμήγοιμεν δῐᾰτμήγοιτε δῐᾰτμήγοιεν
imperative   δῐᾰ́τμηγε δῐᾰτμηγέτω δῐᾰτμήγετον δῐᾰτμηγέτων   δῐᾰτμήγετε δῐᾰτμηγόντων
middle/
passive 		indicative δῐᾰτμήγομαι δῐᾰτμήγεαι δῐᾰτμήγεται δῐᾰτμήγεσθον δῐᾰτμήγεσθον δῐᾰτμηγόμε(σ)θᾰ δῐᾰτμήγεσθε δῐᾰτμήγονται
subjunctive δῐᾰτμήγωμαι δῐᾰτμήγηαι δῐᾰτμήγηται δῐᾰτμήγησθον δῐᾰτμήγησθον δῐᾰτμηγώμε(σ)θᾰ δῐᾰτμήγησθε δῐᾰτμήγωνται
optative δῐᾰτμηγοίμην δῐᾰτμήγοιο δῐᾰτμήγοιτο δῐᾰτμήγοισθον δῐᾰτμηγοίσθην δῐᾰτμηγοίμε(σ)θᾰ δῐᾰτμήγοισθε δῐᾰτμηγοίᾰτο
imperative   δῐᾰτμήγεο δῐᾰτμηγέσθω δῐᾰτμήγεσθον δῐᾰτμηγέσθων   δῐᾰτμήγεσθε δῐᾰτμηγέσθων
active middle/passive
infinitive δῐᾰτμήγειν / δῐᾰτμηγέμεν(αι) / δῐᾰτμηγμέναι δῐᾰτμήγεσθαι
participle m δῐᾰτμήγων δῐᾰτμηγόμενος
f δῐᾰτμήγουσᾰ δῐᾰτμηγομένη
n δῐᾰτμῆγον δῐᾰτμηγόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: δῐέτμηξᾰ, δῐετμηξᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐέτμηξᾰ δῐέτμηξᾰς δῐέτμηξε(ν) δῐετμήξᾰτον δῐετμηξᾰ́την δῐετμήξᾰμεν δῐετμήξᾰτε δῐέτμηξᾰν
subjunctive δῐατμήξω,
δῐατμήξωμῐ 		δῐατμήξῃς,
δῐατμήξῃσθᾰ 		δῐατμήξῃ,
δῐατμήξῃσῐ 		δῐατμήξητον δῐατμήξητον δῐατμήξωμεν δῐατμήξητε δῐατμήξωσῐ(ν)
optative δῐατμήξαιμῐ δῐατμήξαις,
δῐατμήξαισθᾰ,
δῐατμήξειᾰς 		δῐατμήξειε(ν) / δῐατμήξαι δῐατμηξεῖτον δῐατμηξείτην δῐατμηξεῖμεν δῐατμηξεῖτε δῐατμηξεῖεν
imperative   δῐάτμηξον δῐατμηξᾰ́τω δῐατμήξᾰτον δῐατμηξᾰ́των   δῐατμήξᾰτε δῐατμηξᾰ́ντων
middle indicative δῐετμηξᾰ́μην δῐετμήξᾰο δῐετμήξᾰτο δῐετμήξᾰσθον δῐετμηξᾰ́σθην δῐετμηξᾰ́με(σ)θᾰ δῐετμήξᾰσθε δῐετμήξᾰντο
subjunctive δῐατμήξωμαι δῐατμήξηαι δῐατμήξηται δῐατμήξησθον δῐατμήξησθον δῐατμηξώμε(σ)θᾰ δῐατμήξησθε δῐατμήξωνται
optative δῐατμηξαίμην δῐατμήξαιο δῐατμήξαιτο δῐατμήξαισθον δῐατμηξαίσθην δῐατμηξαίμε(σ)θᾰ δῐατμήξαισθε δῐατμηξαίᾰτο
imperative   δῐάτμηξαι δῐατμηξᾰ́σθω δῐατμήξᾰσθον δῐατμηξᾰ́σθων   δῐατμήξᾰσθε δῐατμηξᾰ́σθων
active middle
infinitive δῐατμῆξαι / δῐατμηξᾰ́μεν / δῐατμηξᾰμέναι δῐατμήξᾰσθαι
participle m δῐατμήξᾱς δῐατμηξᾰ́μενος
f δῐατμήξᾱσᾰ δῐατμηξᾰμένη
n δῐατμῆξᾰν δῐατμηξᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: δῐέτμᾰγον, δῐετμᾰγόμην, δῐετμᾰ́γην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐέτμᾰγον δῐέτμᾰγες δῐέτμᾰγε(ν) δῐετμᾰ́γετον δῐετμᾰγέτην δῐετμᾰ́γομεν δῐετμᾰ́γετε δῐέτμᾰγον
subjunctive δῐατμᾰ́γω,
δῐατμᾰ́γωμῐ 		δῐατμᾰ́γῃς,
δῐατμᾰ́γῃσθᾰ 		δῐατμᾰ́γῃ,
δῐατμᾰ́γῃσῐ 		δῐατμᾰ́γητον δῐατμᾰ́γητον δῐατμᾰ́γωμεν δῐατμᾰ́γητε δῐατμᾰ́γωσῐ(ν)
optative δῐατμᾰ́γοιμῐ δῐατμᾰ́γοις / δῐατμᾰ́γοισθᾰ δῐατμᾰ́γοι δῐατμᾰγεῖτον δῐατμᾰγείτην δῐατμᾰγεῖμεν δῐατμᾰγεῖτε δῐατμᾰγεῖεν
imperative   δῐάτμᾰγε δῐατμᾰγέτω δῐατμᾰ́γετον δῐατμᾰγέτων   δῐατμᾰ́γετε δῐατμᾰγόντων
middle indicative δῐετμᾰγόμην δῐετμᾰ́γεο δῐετμᾰ́γετο δῐετμᾰ́γεσθον δῐετμᾰγέσθην δῐετμᾰγόμε(σ)θᾰ δῐετμᾰ́γεσθε δῐετμᾰ́γοντο
subjunctive δῐατμᾰ́γωμαι δῐατμᾰ́γηαι δῐατμᾰ́γηται δῐατμᾰ́γησθον δῐατμᾰ́γησθον δῐατμᾰγώμε(σ)θᾰ δῐατμᾰ́γησθε δῐατμᾰ́γωνται
optative δῐατμᾰγοίμην δῐατμᾰ́γοιο δῐατμᾰ́γοιτο δῐατμᾰ́γοισθον δῐατμᾰγοίσθην δῐατμᾰγοίμε(σ)θᾰ δῐατμᾰ́γοισθε δῐατμᾰγοίᾰτο
imperative   δῐατμᾰ́γεο δῐατμᾰγέσθω δῐατμᾰ́γεσθον δῐατμᾰγέσθων   δῐατμᾰ́γεσθε δῐατμᾰγέσθων
passive indicative δῐετμᾰ́γην δῐετμᾰ́γης δῐετμᾰ́γη δῐετμᾰ́γητον δῐετμᾰγήτην δῐετμᾰ́γημεν δῐετμᾰ́γητε δῐετμᾰ́γησᾰν,
δῐέτμᾰγεν
subjunctive δῐατμᾰγῶ δῐατμᾰγῇς δῐατμᾰγῇ δῐατμᾰγῆτον δῐατμᾰγῆτον δῐατμᾰγῶμεν δῐατμᾰγῆτε δῐατμᾰγῶσῐ(ν)
optative δῐατμᾰγείην δῐατμᾰγείης δῐατμᾰγείη δῐατμᾰγεῖτον / δῐατμᾰγείητον δῐατμᾰγείτην / δῐατμᾰγειήτην δῐατμᾰγεῖμεν / δῐατμᾰγείημεν δῐατμᾰγεῖτε / δῐατμᾰγείητε δῐατμᾰ́γειεν / δῐατμᾰγείησᾰν
imperative   δῐατμᾰ́γηθῐ δῐατμᾰγήτω δῐατμᾰ́γητον δῐατμᾰγήτων   δῐατμᾰ́γητε δῐατμᾰγέντων
active middle passive
infinitive δῐατμᾰγεῖν / δῐατμᾰγέμεν(αι) δῐατμᾰγέσθαι δῐατμᾰγῆναι / δῐατμᾰγήμεναι
participle m δῐατμᾰγών δῐατμᾰγόμενος δῐατμᾰγείς
f δῐατμᾰγοῦσᾰ δῐατμᾰγομένη δῐατμᾰγεῖσᾰ
n δῐατμᾰγόν δῐατμᾰγόμενον δῐατμᾰγέν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: δῐάτμᾰγον, δῐατμᾰγόμην, δῐατμᾰ́γην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐάτμᾰγον δῐάτμᾰγες δῐάτμᾰγε(ν) δῐατμᾰ́γετον δῐατμᾰγέτην δῐατμᾰ́γομεν δῐατμᾰ́γετε δῐάτμᾰγον
middle indicative δῐατμᾰγόμην δῐατμᾰ́γεο δῐατμᾰ́γετο δῐατμᾰ́γεσθον δῐατμᾰγέσθην δῐατμᾰγόμε(σ)θᾰ δῐατμᾰ́γεσθε δῐατμᾰ́γοντο
passive indicative δῐατμᾰ́γην δῐατμᾰ́γης δῐατμᾰ́γη δῐατμᾰ́γητον δῐατμᾰγήτην δῐατμᾰ́γημεν δῐατμᾰ́γητε δῐατμᾰ́γησᾰν,
δῐάτμᾰγεν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.