διετής
Ancient Greek
Etymology
From δι- (di-) + ἔτος (étos) + -ής (-ḗs).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /di.e.tɛ̌ːs/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /di.eˈte̝s/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ði.eˈtis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ði.eˈtis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ði.eˈtis/
Adjective
διετής • (dietḗs)
- of or lasting two years
Related terms
Further reading
- διετής, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek διετής (dietḗs). By surface analysis, δι- from δις ("twice") (di- from dis ("twice")) + -ετής (-etís) from έτ(ος) n (ét(os), “year”) + -ής (-ís, suffix for adjectives).
Pronunciation
- IPA(key): /ði.eˈtis/
- Hyphenation: δι‧ε‧τής
Adjective
διετής • (dietís) m (feminine διετής, neuter διετές)
- of or lasting two years
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | συνεχής (synechís) | συνεχής (synechís) | συνεχές (synechés) | συνεχείς (synecheís) | συνεχείς (synecheís) | συνεχή (synechí) | |
| genitive | συνεχούς (synechoús) συνεχή (synechí) |
συνεχούς (synechoús) | συνεχούς (synechoús) | συνεχών (synechón) | συνεχών (synechón) | συνεχών (synechón) | |
| accusative | συνεχή (synechí) | συνεχή (synechí) | συνεχές (synechés) | συνεχείς (synecheís) | συνεχείς (synecheís) | συνεχή (synechí) | |
| vocative | συνεχή (synechí) συνεχής (synechís) |
συνεχής (synechís) | συνεχές (synechés) | συνεχείς (synecheís) | συνεχείς (synecheís) | συνεχή (synechí) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο διετής, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο διετής, etc.)
Related terms
Further reading
- διετής, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language