διζήμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /diz.dɛ̌ː.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /diˈze̝.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ðiˈzi.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðiˈzi.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðiˈzi.me.nos/

Participle

διζήμενος • (dizḗmenos) m (feminine διζημένη, neuter διζήμενον); first/second declension

present middle participle of δίζημαι (dízēmai)

Declension

First and second declension of διζήμενος; διζημένη; διζήμενον (Epic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	διζήμενος dizḗmenos	διζημένη dizēménē	διζήμενον dizḗmenon	διζημένω dizēménō	διζημένᾱ dizēménā	διζημένω dizēménō	διζήμενοι dizḗmenoi	διζήμεναι dizḗmenai	διζήμενᾰ dizḗmenă
Genitive	διζημένου / διζημενοῖο / διζημένοιο / διζημενόο / διζημένοο dizēménou / dizēmenoîo / dizēménoio / dizēmenóo / dizēménoo	διζημένης dizēménēs	διζημένου / διζημενοῖο / διζημένοιο / διζημενόο / διζημένοο dizēménou / dizēmenoîo / dizēménoio / dizēmenóo / dizēménoo	διζημένοιν / διζημένοιῐν dizēménoi(ĭ)n	διζημέναιν / διζημέναιῐν / διζημένῃῐν dizēménai(ĭ)n / dizēménēiĭn	διζημένοιν / διζημένοιῐν dizēménoi(ĭ)n	διζημένων dizēménōn	διζημενᾱ́ων / διζημενέ͜ων / διζημενῶν dizēmenā́ōn / dizēmené͜ōn / dizēmenôn	διζημένων dizēménōn
Dative	διζημένῳ dizēménōi	διζημένῃ dizēménēi	διζημένῳ dizēménōi	διζημένοιν / διζημένοιῐν dizēménoi(ĭ)n	διζημέναιν / διζημέναιῐν / διζημένῃῐν dizēménai(ĭ)n / dizēménēiĭn	διζημένοιν / διζημένοιῐν dizēménoi(ĭ)n	διζημένοισῐ / διζημένοισῐν / διζημένοις dizēménoisĭ(n) / dizēménois	διζημένῃσῐ / διζημένῃσῐν / διζημένῃς / διζημέναις dizēménēisĭ(n) / dizēménēis / dizēménais	διζημένοισῐ / διζημένοισῐν / διζημένοις dizēménoisĭ(n) / dizēménois
Accusative	διζήμενον dizḗmenon	διζημένην dizēménēn	διζήμενον dizḗmenon	διζημένω dizēménō	διζημένᾱ dizēménā	διζημένω dizēménō	διζημένους dizēménous	διζημένᾱς dizēménās	διζήμενᾰ dizḗmenă
Vocative	διζήμενε dizḗmene	διζημένη dizēménē	διζήμενον dizḗmenon	διζημένω dizēménō	διζημένᾱ dizēménā	διζημένω dizēménō	διζήμενοι dizḗmenoi	διζήμεναι dizḗmenai	διζήμενᾰ dizḗmenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	διζημένως dizēménōs			διζημενώτερος dizēmenṓteros			διζημενώτᾰτος dizēmenṓtătos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.