δικαιολογώ

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek δικαιολογῶ (dikaiologô), from Ancient Greek δικαιολογέομαι (dikaiologéomai, “plead one's cause before the judge”), with semantic loan from French justifier.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ði.ce.o.loˈɣo/
  • Hyphenation: δι‧και‧ο‧λο‧γώ

Verb

δικαιολογώ • (dikaiologó) (past δικαιολόγησα, passive δικαιολογούμαι, ppp δικαιολογημένος) (transitive)

  1. to justify (to provide an acceptable explanation for)
  2. to justify, to warrant (to be a good, acceptable reason for)

Conjugation

δικαιολογώ, δικαιολογούμαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg δικαιολογήσω δικαιολογούμαι δικαιολογηθώ
2 sg δικαιολογείς δικαιολογήσεις δικαιολογείσαι δικαιολογηθείς
3 sg δικαιολογεί δικαιολογήσει δικαιολογείται δικαιολογηθεί
1 pl δικαιολογούμε δικαιολογήσουμε, [-ομε] δικαιολογούμαστε δικαιολογηθούμε
2 pl δικαιολογείτε δικαιολογήσετε δικαιολογείστε δικαιολογηθείτε
3 pl δικαιολογούν(ε) δικαιολογήσουν(ε) δικαιολογούνται δικαιολογηθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg δικαιολογούσα δικαιολόγησα [δικαιολογούμουν(α)] δικαιολογήθηκα
2 sg δικαιολογούσες δικαιολόγησες [δικαιολογούσουν(α)] δικαιολογήθηκες
3 sg δικαιολογούσε δικαιολόγησε δικαιολογούνταν, {δικαιολογείτο} δικαιολογήθηκε
1 pl δικαιολογούσαμε δικαιολογήσαμε δικαιολογούμασταν, (‑ούμαστε) δικαιολογηθήκαμε
2 pl δικαιολογούσατε δικαιολογήσατε [δικαιολογούσασταν, (‑ούσαστε)] δικαιολογηθήκατε
3 pl δικαιολογούσαν(ε) δικαιολόγησαν, δικαιολογήσαν(ε) δικαιολογούνταν, {δικαιολογούντο} δικαιολογήθηκαν, δικαιολογηθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα δικαιολογήσω ➤ θα δικαιολογούμαι ➤ θα δικαιολογηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα δικαιολογείς, … θα δικαιολογήσεις, … θα δικαιολογείσαι, … θα δικαιολογηθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … δικαιολογήσει
  έχω, έχεις, … δικαιολογημένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … δικαιολογηθεί
  είμαι, είσαι, … δικαιολογημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … δικαιολογήσει
  είχα, είχες, … δικαιολογημένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … δικαιολογηθεί
  ήμουν, ήσουν, … δικαιολογημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … δικαιολογήσει
  θα έχω, θα έχεις, … δικαιολογημένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … δικαιολογηθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … δικαιολογημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — δικαιολόγησε — δικαιολογήσου
2 pl δικαιολογείτε δικαιολογήστε δικαιολογείστε δικαιολογηθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ δικαιολογώντας ➤ δικαιολογούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας δικαιολογήσει ➤ δικαιολογημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ δικαιολογήσει δικαιολογηθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

  • δικαιολόγηση f (dikaiológisi)
  • δικαιολογητικός (dikaiologitikós)

References

  1. ^ δικαιολογώ, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.