δινήεντος
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /diː.nɛ̌ː.en.tos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /diˈne̝.en.tos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ðiˈni.en.tos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ðiˈni.en.tos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ðiˈni.en.dos/
Adjective
δῑνήεντος • (dīnḗentos)
- masculine/neuter genitive singular of δῑνήεις (dīnḗeis)