διξός
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /dik.sós/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /dikˈsos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ðikˈsos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ðikˈsos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ðikˈsos/
Adjective
δῐξός • (dĭxós) m (feminine δῐξή, neuter δῐξόν); first/second declension
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | δῐξός dĭxós |
δῐξή dĭxḗ |
δῐξόν dĭxón |
δῐξώ dĭxṓ |
δῐξᾱ́ dĭxā́ |
δῐξώ dĭxṓ |
δῐξοί dĭxoí |
δῐξαί dĭxaí |
δῐξᾰ́ dĭxắ | |||||
| Genitive | δῐξοῦ dĭxoû |
δῐξῆς dĭxês |
δῐξοῦ dĭxoû |
δῐξοῖν dĭxoîn |
δῐξαῖν dĭxaîn |
δῐξοῖν dĭxoîn |
δῐξῶν dĭxôn |
δῐξῶν dĭxôn |
δῐξῶν dĭxôn | |||||
| Dative | δῐξῷ dĭxōî |
δῐξῇ dĭxēî |
δῐξῷ dĭxōî |
δῐξοῖν dĭxoîn |
δῐξαῖν dĭxaîn |
δῐξοῖν dĭxoîn |
δῐξοῖς dĭxoîs |
δῐξαῖς dĭxaîs |
δῐξοῖς dĭxoîs | |||||
| Accusative | δῐξόν dĭxón |
δῐξήν dĭxḗn |
δῐξόν dĭxón |
δῐξώ dĭxṓ |
δῐξᾱ́ dĭxā́ |
δῐξώ dĭxṓ |
δῐξούς dĭxoús |
δῐξᾱ́ς dĭxā́s |
δῐξᾰ́ dĭxắ | |||||
| Vocative | δῐξέ dĭxé |
δῐξή dĭxḗ |
δῐξόν dĭxón |
δῐξώ dĭxṓ |
δῐξᾱ́ dĭxā́ |
δῐξώ dĭxṓ |
δῐξοί dĭxoí |
δῐξαί dĭxaí |
δῐξᾰ́ dĭxắ | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| δῐξῶς dĭxôs |
δῐξώτερος dĭxṓteros |
δῐξώτᾰτος dĭxṓtătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Descendants
- → Translingual: Dixa
References
- “διξός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- διξός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- διξός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)