διπλάσιε

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.plá.si.e/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /diˈpla.si.e/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ðiˈpla.si.e/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðiˈpla.si.e/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðiˈpla.si.e/

Adjective

διπλάσῐε • (diplásĭe)

masculine vocative singular of διπλάσιος (diplásios)

Greek

Adjective

διπλάσιε • (diplásie)

vocative masculine singular of διπλάσιος (diplásios)