διπλασιούμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.pla.si.ǔː.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.pla.siˈu.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.pla.siˈu.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.pla.siˈu.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.pla.siˈu.me.nos/

Participle

διπλᾰσῐούμενος • (diplăsĭoúmenos) m (feminine διπλᾰσῐουμένη, neuter διπλᾰσῐούμενον); first/second declension

present mediopassive participle of διπλασιόομαι (diplasióomai)

Declension

First and second declension of δῐπλᾰσῐούμενος; δῐπλᾰσῐουμένη; δῐπλᾰσῐούμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	δῐπλᾰσῐούμενος dĭplăsĭoúmenos	δῐπλᾰσῐουμένη dĭplăsĭouménē	δῐπλᾰσῐούμενον dĭplăsĭoúmenon	δῐπλᾰσῐουμένω dĭplăsĭouménō	δῐπλᾰσῐουμένᾱ dĭplăsĭouménā	δῐπλᾰσῐουμένω dĭplăsĭouménō	δῐπλᾰσῐούμενοι dĭplăsĭoúmenoi	δῐπλᾰσῐούμεναι dĭplăsĭoúmenai	δῐπλᾰσῐούμενᾰ dĭplăsĭoúmenă
Genitive	δῐπλᾰσῐουμένου dĭplăsĭouménou	δῐπλᾰσῐουμένης dĭplăsĭouménēs	δῐπλᾰσῐουμένου dĭplăsĭouménou	δῐπλᾰσῐουμένοιν dĭplăsĭouménoin	δῐπλᾰσῐουμέναιν dĭplăsĭouménain	δῐπλᾰσῐουμένοιν dĭplăsĭouménoin	δῐπλᾰσῐουμένων dĭplăsĭouménōn	δῐπλᾰσῐουμένων dĭplăsĭouménōn	δῐπλᾰσῐουμένων dĭplăsĭouménōn
Dative	δῐπλᾰσῐουμένῳ dĭplăsĭouménōi	δῐπλᾰσῐουμένῃ dĭplăsĭouménēi	δῐπλᾰσῐουμένῳ dĭplăsĭouménōi	δῐπλᾰσῐουμένοιν dĭplăsĭouménoin	δῐπλᾰσῐουμέναιν dĭplăsĭouménain	δῐπλᾰσῐουμένοιν dĭplăsĭouménoin	δῐπλᾰσῐουμένοις dĭplăsĭouménois	δῐπλᾰσῐουμέναις dĭplăsĭouménais	δῐπλᾰσῐουμένοις dĭplăsĭouménois
Accusative	δῐπλᾰσῐούμενον dĭplăsĭoúmenon	δῐπλᾰσῐουμένην dĭplăsĭouménēn	δῐπλᾰσῐούμενον dĭplăsĭoúmenon	δῐπλᾰσῐουμένω dĭplăsĭouménō	δῐπλᾰσῐουμένᾱ dĭplăsĭouménā	δῐπλᾰσῐουμένω dĭplăsĭouménō	δῐπλᾰσῐουμένους dĭplăsĭouménous	δῐπλᾰσῐουμένᾱς dĭplăsĭouménās	δῐπλᾰσῐούμενᾰ dĭplăsĭoúmenă
Vocative	δῐπλᾰσῐούμενε dĭplăsĭoúmene	δῐπλᾰσῐουμένη dĭplăsĭouménē	δῐπλᾰσῐούμενον dĭplăsĭoúmenon	δῐπλᾰσῐουμένω dĭplăsĭouménō	δῐπλᾰσῐουμένᾱ dĭplăsĭouménā	δῐπλᾰσῐουμένω dĭplăsĭouménō	δῐπλᾰσῐούμενοι dĭplăsĭoúmenoi	δῐπλᾰσῐούμεναι dĭplăsĭoúmenai	δῐπλᾰσῐούμενᾰ dĭplăsĭoúmenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	δῐπλᾰσῐουμένως dĭplăsĭouménōs			δῐπλᾰσῐουμενώτερος dĭplăsĭoumenṓteros			δῐπλᾰσῐουμενώτᾰτος dĭplăsĭoumenṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.