δολιοφθορά

Greek

Etymology

From δόλιος (dólios) +‎ φθορά (fthorá).

Pronunciation

  • IPA(key): /ðoʎofoˈɾa/

Noun

δολιοφθορά • (doliofthorá) f (plural δολιοφθορές)

  1. (military) sabotage (deliberate action aimed at weakening an enemy)
  2. (military) sabotage (acts with intent to obstruct the national defenses of a country)

Declension

Declension of δολιοφθορά
singular plural
nominative δολιοφθορά (doliofthorá) δολιοφθορές (doliofthorés)
genitive δολιοφθοράς (doliofthorás) δολιοφθορών (doliofthorón)
accusative δολιοφθορά (doliofthorá) δολιοφθορές (doliofthorés)
vocative δολιοφθορά (doliofthorá) δολιοφθορές (doliofthorés)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.