δολιότροπος

Ancient Greek

Etymology

From δόλιος (dólios, “deceitful”) +‎ τρόπος (trópos, “manner”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /do.li.ó.tro.pos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /do.liˈo.tro.pos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ðo.liˈo.tro.pos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðo.liˈo.tro.pos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðo.liˈo.tro.pos/

Adjective

δολῐότροπος • (dolĭótropos) m or f (neuter δολῐότροπον); second declension

crafty

Inflection

Second declension of δολῐότροπος; δολῐότροπον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	δολῐότροπος dolĭótropos	δολῐότροπον dolĭótropon	δολῐοτρόπω dolĭotrópō	δολῐοτρόπω dolĭotrópō	δολῐότροποι dolĭótropoi	δολῐότροπᾰ dolĭótropă
Genitive	δολῐοτρόπου dolĭotrópou	δολῐοτρόπου dolĭotrópou	δολῐοτρόποιν dolĭotrópoin	δολῐοτρόποιν dolĭotrópoin	δολῐοτρόπων dolĭotrópōn	δολῐοτρόπων dolĭotrópōn
Dative	δολῐοτρόπῳ dolĭotrópōi	δολῐοτρόπῳ dolĭotrópōi	δολῐοτρόποιν dolĭotrópoin	δολῐοτρόποιν dolĭotrópoin	δολῐοτρόποις dolĭotrópois	δολῐοτρόποις dolĭotrópois
Accusative	δολῐότροπον dolĭótropon	δολῐότροπον dolĭótropon	δολῐοτρόπω dolĭotrópō	δολῐοτρόπω dolĭotrópō	δολῐοτρόπους dolĭotrópous	δολῐότροπᾰ dolĭótropă
Vocative	δολῐότροπε dolĭótrope	δολῐότροπον dolĭótropon	δολῐοτρόπω dolĭotrópō	δολῐοτρόπω dolĭotrópō	δολῐότροποι dolĭótropoi	δολῐότροπᾰ dolĭótropă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	δολῐοτρόπως dolĭotrópōs		δολῐοτροπώτερος dolĭotropṓteros		δολῐοτροπώτᾰτος dolĭotropṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Inflection

Further reading