δουλέμπορος

Greek

Etymology

From δούλος (doúlos, “slave”) +‎ έμπορος (émporos, “merchant”).

Noun

δουλέμπορος • (doulémporos) m (plural δουλέμποροι)

  1. slave trader, people trafficker

Declension

Declension of δουλέμπορος
singular plural
nominative δουλέμπορος (doulémporos) δουλέμποροι (doulémporoi)
genitive δουλεμπόρου (doulempórou) δουλεμπόρων (doulempóron)
accusative δουλέμπορο (doulémporo) δουλεμπόρους (doulempórous)
vocative δουλέμπορε (doulémpore) δουλέμποροι (doulémporoi)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.