δρακόντειος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /dra.kón.teː.os/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /draˈkon.ti.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ðraˈkon.ti.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðraˈkon.ti.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðraˈkon.di.os/

Adjective

δρᾰκόντειος • (drăkónteios) m or f (neuter δρᾰκόντειον); second declension

alternative spelling of δρᾰκόντῐος (drăkóntĭos)

Declension

Second declension of δρᾰκόντειος; δρᾰκόντειον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	δρᾰκόντειος drăkónteios	δρᾰκόντειον drăkónteion	δρᾰκοντείω drăkonteíō	δρᾰκοντείω drăkonteíō	δρᾰκόντειοι drăkónteioi	δρᾰκόντειᾰ drăkónteiă
Genitive	δρᾰκοντείου drăkonteíou	δρᾰκοντείου drăkonteíou	δρᾰκοντείοιν drăkonteíoin	δρᾰκοντείοιν drăkonteíoin	δρᾰκοντείων drăkonteíōn	δρᾰκοντείων drăkonteíōn
Dative	δρᾰκοντείῳ drăkonteíōi	δρᾰκοντείῳ drăkonteíōi	δρᾰκοντείοιν drăkonteíoin	δρᾰκοντείοιν drăkonteíoin	δρᾰκοντείοις drăkonteíois	δρᾰκοντείοις drăkonteíois
Accusative	δρᾰκόντειον drăkónteion	δρᾰκόντειον drăkónteion	δρᾰκοντείω drăkonteíō	δρᾰκοντείω drăkonteíō	δρᾰκοντείους drăkonteíous	δρᾰκόντειᾰ drăkónteiă
Vocative	δρᾰκόντειε drăkónteie	δρᾰκόντειον drăkónteion	δρᾰκοντείω drăkonteíō	δρᾰκοντείω drăkonteíō	δρᾰκόντειοι drăkónteioi	δρᾰκόντειᾰ drăkónteiă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	δρᾰκοντείως drăkonteíōs		δρᾰκοντειότερος drăkonteióteros		δρᾰκοντειότᾰτος drăkonteiótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Greek

Etymology

After Δράκων, the harsh Athenian legislator.

Adjective

δρακόντειος • (drakónteios) m (feminine δρακόντεια, neuter δρακόντειο)

draconian, oppressive.

Declension

Declension of δρακόντειος
	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	δρακόντειος (drakónteios)	δρακόντεια (drakónteia)	δρακόντειο (drakónteio)	δρακόντειοι (drakónteioi)	δρακόντειες (drakónteies)	δρακόντεια (drakónteia)
genitive	δρακόντειου (drakónteiou)	δρακόντειας (drakónteias)	δρακόντειου (drakónteiou)	δρακόντειων (drakónteion)	δρακόντειων (drakónteion)	δρακόντειων (drakónteion)
accusative	δρακόντειο (drakónteio)	δρακόντεια (drakónteia)	δρακόντειο (drakónteio)	δρακόντειους (drakónteious)	δρακόντειες (drakónteies)	δρακόντεια (drakónteia)
vocative	δρακόντειε (drakónteie)	δρακόντεια (drakónteia)	δρακόντειο (drakónteio)	δρακόντειοι (drakónteioi)	δρακόντειες (drakónteies)	δρακόντεια (drakónteia)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο δρακόντειος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο δρακόντειος, etc.)