δρακόντεος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /dra.kón.te.os/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /draˈkon.te.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ðraˈkon.te.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðraˈkon.te.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðraˈkon.de.os/

Adjective

δρᾰκόντεος • (drăkónteos) m or f (neuter δρᾰκόντεον); second declension

alternative spelling of δρᾰκόντῐος (drăkóntĭos)

Declension

Second declension of δρᾰκόντεος; δρᾰκόντεον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	δρᾰκόντεος drăkónteos	δρᾰκόντεον drăkónteon	δρᾰκοντέω drăkontéō	δρᾰκοντέω drăkontéō	δρᾰκόντεοι drăkónteoi	δρᾰκόντεᾰ drăkónteă
Genitive	δρᾰκοντέου drăkontéou	δρᾰκοντέου drăkontéou	δρᾰκοντέοιν drăkontéoin	δρᾰκοντέοιν drăkontéoin	δρᾰκοντέων drăkontéōn	δρᾰκοντέων drăkontéōn
Dative	δρᾰκοντέῳ drăkontéōi	δρᾰκοντέῳ drăkontéōi	δρᾰκοντέοιν drăkontéoin	δρᾰκοντέοιν drăkontéoin	δρᾰκοντέοις drăkontéois	δρᾰκοντέοις drăkontéois
Accusative	δρᾰκόντεον drăkónteon	δρᾰκόντεον drăkónteon	δρᾰκοντέω drăkontéō	δρᾰκοντέω drăkontéō	δρᾰκοντέους drăkontéous	δρᾰκόντεᾰ drăkónteă
Vocative	δρᾰκόντεε drăkóntee	δρᾰκόντεον drăkónteon	δρᾰκοντέω drăkontéō	δρᾰκοντέω drăkontéō	δρᾰκόντεοι drăkónteoi	δρᾰκόντεᾰ drăkónteă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	δρᾰκοντέως drăkontéōs		δρᾰκοντεώτερος drăkonteṓteros		δρᾰκοντεώτᾰτος drăkonteṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.