δρώπτω

Ancient Greek

Etymology

Possibly from Proto-Indo-European *derp- (“to see”) and related to Sanskrit दर्पण (darpaṇa).[1]

Pronunciation

 

Verb

δρώπτω • (drṓptō)

  1. to look

Conjugation

   Present: δρώπτω, δρώπτομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δρώπτω δρώπτεις δρώπτει δρώπτετον δρώπτετον δρώπτομεν δρώπτετε δρώπτουσῐ(ν)
subjunctive δρώπτω δρώπτῃς δρώπτῃ δρώπτητον δρώπτητον δρώπτωμεν δρώπτητε δρώπτωσῐ(ν)
optative δρώπτοιμῐ δρώπτοις δρώπτοι δρώπτοιτον δρωπτοίτην δρώπτοιμεν δρώπτοιτε δρώπτοιεν
imperative   δρῶπτε δρωπτέτω δρώπτετον δρωπτέτων   δρώπτετε δρωπτόντων
middle/
passive 		indicative δρώπτομαι δρώπτῃ,
δρώπτει 		δρώπτεται δρώπτεσθον δρώπτεσθον δρωπτόμεθᾰ δρώπτεσθε δρώπτονται
subjunctive δρώπτωμαι δρώπτῃ δρώπτηται δρώπτησθον δρώπτησθον δρωπτώμεθᾰ δρώπτησθε δρώπτωνται
optative δρωπτοίμην δρώπτοιο δρώπτοιτο δρώπτοισθον δρωπτοίσθην δρωπτοίμεθᾰ δρώπτοισθε δρώπτοιντο
imperative   δρώπτου δρωπτέσθω δρώπτεσθον δρωπτέσθων   δρώπτεσθε δρωπτέσθων
active middle/passive
infinitive δρώπτειν δρώπτεσθαι
participle m δρώπτων δρωπτόμενος
f δρώπτουσᾰ δρωπτομένη
n δρῶπτον δρωπτόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

  1. ^ Nikolaev, Alexander (2020) “δρώπτειν ‘to examine’ (Aesch. fr. 278 Radt) and Indo-Iranian *darp- ‘to see’”, in Glotta‎[1], volume 96, Vandenhoeck & Ruprecht (GmbH & Co. KG), →ISSN, →JSTOR, retrieved 11 August 2022, pages 124–130

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.