δυσαής
Ancient Greek
Etymology
Derived from δῠσ- (dŭs-, “bad, unfortunate”, pejorative prefix) + ἄημι (áēmi, “I breathe, blow”) + -ής (-ḗs, adjective-forming suffix).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /dy.saː.ɛ̌ːs/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /dy.saˈe̝s/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ðy.saˈis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ðy.saˈis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ði.saˈis/
Adjective
δῠσᾱής • (dŭsāḗs) m or f (neuter δῠσᾱές); third declension
- (of wind) blowing contrarily or violently
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | δῠσᾱής dŭsāḗs |
δῠσᾱές dŭsāés |
δῠσᾱεῖ dŭsāeî |
δῠσᾱεῖ dŭsāeî |
δῠσᾱεῖς dŭsāeîs |
δῠσᾱῆ dŭsāê | ||||||||
| Genitive | δῠσᾱοῦς dŭsāoûs |
δῠσᾱοῦς dŭsāoûs |
δῠσᾱοῖν dŭsāoîn |
δῠσᾱοῖν dŭsāoîn |
δῠσᾱῶν dŭsāôn |
δῠσᾱῶν dŭsāôn | ||||||||
| Dative | δῠσᾱεῖ dŭsāeî |
δῠσᾱεῖ dŭsāeî |
δῠσᾱοῖν dŭsāoîn |
δῠσᾱοῖν dŭsāoîn |
δῠσᾱέσῐ / δῠσᾱέσῐν dŭsāésĭ(n) |
δῠσᾱέσῐ / δῠσᾱέσῐν dŭsāésĭ(n) | ||||||||
| Accusative | δῠσᾱῆ dŭsāê |
δῠσᾱές dŭsāés |
δῠσᾱεῖ dŭsāeî |
δῠσᾱεῖ dŭsāeî |
δῠσᾱεῖς dŭsāeîs |
δῠσᾱῆ dŭsāê | ||||||||
| Vocative | δῠσᾱές dŭsāés |
δῠσᾱές dŭsāés |
δῠσᾱεῖ dŭsāeî |
δῠσᾱεῖ dŭsāeî |
δῠσᾱεῖς dŭsāeîs |
δῠσᾱῆ dŭsāê | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| δῠσᾱῶς dŭsāôs |
δῠσᾱέστερος dŭsāésteros |
δῠσᾱέστᾰτος dŭsāéstătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||