δυσαρεστώ

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek δυσαρεστῶ (dusarestô).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ði.sa.ɾeˈsto/
  • Hyphenation: δυ‧σα‧ρε‧στώ

Verb

δυσαρεστώ • (dysarestó) (past δυσαρέστησα, passive δυσαρεστούμαι, ppp δυσαρεστημένος)

  1. (transitive) to displease, to discontent

Conjugation

δυσαρεστώ, δυσαρεστούμαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg δυσαρεστήσω δυσαρεστούμαι δυσαρεστηθώ
2 sg δυσαρεστείς δυσαρεστήσεις δυσαρεστείσαι δυσαρεστηθείς
3 sg δυσαρεστεί δυσαρεστήσει δυσαρεστείται δυσαρεστηθεί
1 pl δυσαρεστούμε δυσαρεστήσουμε, [-ομε] δυσαρεστούμαστε, {δυσαρεστούμεθα} δυσαρεστηθούμε
2 pl δυσαρεστείτε δυσαρεστήσετε δυσαρεστείστε, {δυσαρεστείσθε} δυσαρεστηθείτε
3 pl δυσαρεστούν(ε) δυσαρεστήσουν(ε) δυσαρεστούνται δυσαρεστηθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg δυσαρεστούσα δυσαρέστησα [δυσαρεστούμουν]1 δυσαρεστήθηκα
2 sg δυσαρεστούσες δυσαρέστησες [δυσαρεστούσουν]1 δυσαρεστήθηκες
3 sg δυσαρεστούσε δυσαρέστησε δυσαρεστούνταν, {(ε)δυσαρεστείτο} δυσαρεστήθηκε
1 pl δυσαρεστούσαμε δυσαρεστήσαμε δυσαρεστούμασταν, (‑ούμαστε) δυσαρεστηθήκαμε
2 pl δυσαρεστούσατε δυσαρεστήσατε [δυσαρεστούσασταν, (‑ούσαστε)] δυσαρεστηθήκατε
3 pl δυσαρεστούσαν(ε) δυσαρέστησαν, δυσαρεστήσαν(ε) δυσαρεστούνταν, {(ε)δυσαρεστούντο} δυσαρεστήθηκαν, δυσαρεστηθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα δυσαρεστήσω ➤ θα δυσαρεστούμαι ➤ θα δυσαρεστηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα δυσαρεστείς, … θα δυσαρεστήσεις, … θα δυσαρεστείσαι, … θα δυσαρεστηθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … δυσαρεστήσει
  έχω, έχεις, … δυσαρεστημένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … δυσαρεστηθεί
  είμαι, είσαι, … δυσαρεστημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … δυσαρεστήσει
  είχα, είχες, … δυσαρεστημένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … δυσαρεστηθεί
  ήμουν, ήσουν, … δυσαρεστημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … δυσαρεστήσει
  θα έχω, θα έχεις, … δυσαρεστημένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … δυσαρεστηθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … δυσαρεστημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — δυσαρέστησε — δυσαρεστήσου
2 pl δυσαρεστείτε δυσαρεστήστε δυσαρεστείστε, {δυσαρεστείσθε} δυσαρεστηθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ δυσαρεστώντας ➤ δυσαρεστούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας δυσαρεστήσει ➤ δυσαρεστημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ δυσαρεστήσει δυσαρεστηθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Colloquial forms ending in -(α) are rarely used for learned verbs.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

References

  1. ^ δυσαρεστώ, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.