δυσχείμερος

Ancient Greek

Etymology

From δυσ- (dus-) +‎ χείμερος (kheímeros, “wintry, stormy”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /dys.kʰěː.me.ros/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /dysˈkʰi.me.ros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ðysˈçi.me.ros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðysˈçi.me.ros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðisˈçi.me.ros/

Adjective

δῠσχείμερος • (dŭskheímeros) m or f (neuter δῠσχείμερον); second declension

wintry or stormy
bearing winter ill

Declension

Second declension of δῠσχείμερος; δῠσχείμερον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	δῠσχείμερος dŭskheímeros	δῠσχείμερον dŭskheímeron	δῠσχειμέρω dŭskheimérō	δῠσχειμέρω dŭskheimérō	δῠσχείμεροι dŭskheímeroi	δῠσχείμερᾰ dŭskheímeră
Genitive	δῠσχειμέρου dŭskheimérou	δῠσχειμέρου dŭskheimérou	δῠσχειμέροιν dŭskheiméroin	δῠσχειμέροιν dŭskheiméroin	δῠσχειμέρων dŭskheimérōn	δῠσχειμέρων dŭskheimérōn
Dative	δῠσχειμέρῳ dŭskheimérōi	δῠσχειμέρῳ dŭskheimérōi	δῠσχειμέροιν dŭskheiméroin	δῠσχειμέροιν dŭskheiméroin	δῠσχειμέροις dŭskheimérois	δῠσχειμέροις dŭskheimérois
Accusative	δῠσχείμερον dŭskheímeron	δῠσχείμερον dŭskheímeron	δῠσχειμέρω dŭskheimérō	δῠσχειμέρω dŭskheimérō	δῠσχειμέρους dŭskheimérous	δῠσχείμερᾰ dŭskheímeră
Vocative	δῠσχείμερε dŭskheímere	δῠσχείμερον dŭskheímeron	δῠσχειμέρω dŭskheimérō	δῠσχειμέρω dŭskheimérō	δῠσχείμεροι dŭskheímeroi	δῠσχείμερᾰ dŭskheímeră
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	δῠσχειμέρως dŭskheimérōs		δῠσχειμερώτερος dŭskheimerṓteros		δῠσχειμερώτᾰτος dŭskheimerṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Further reading