ειδικός

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek εἰδικός (eidikós), from εἶδος (eîdos) +‎ -ικός (-ikós).

Adjective

ειδικός • (eidikós) m (feminine ειδική, neuter ειδικό)

special, particular, specific (thing, person, etc)
expert, specialist (knowledge, experience, etc)

Declension

Declension of ειδικός
	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ειδικός (eidikós)	ειδική (eidikí)	ειδικό (eidikó)	ειδικοί (eidikoí)	ειδικές (eidikés)	ειδικά (eidiká)
genitive	ειδικού (eidikoú)	ειδικής (eidikís)	ειδικού (eidikoú)	ειδικών (eidikón)	ειδικών (eidikón)	ειδικών (eidikón)
accusative	ειδικό (eidikó)	ειδική (eidikí)	ειδικό (eidikó)	ειδικούς (eidikoús)	ειδικές (eidikés)	ειδικά (eidiká)
vocative	ειδικέ (eidiké)	ειδική (eidikí)	ειδικό (eidikó)	ειδικοί (eidikoí)	ειδικές (eidikés)	ειδικά (eidiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ειδικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ειδικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?)	singular			plural
comparative (?)	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ειδικότερος (eidikóteros)	ειδικότερη (eidikóteri)	ειδικότερο (eidikótero)	ειδικότεροι (eidikóteroi)	ειδικότερες (eidikóteres)	ειδικότερα (eidikótera)
genitive	ειδικότερου (eidikóterou)	ειδικότερης (eidikóteris)	ειδικότερου (eidikóterou)	ειδικότερων (eidikóteron)	ειδικότερων (eidikóteron)	ειδικότερων (eidikóteron)
accusative	ειδικότερο (eidikótero)	ειδικότερη (eidikóteri)	ειδικότερο (eidikótero)	ειδικότερους (eidikóterous)	ειδικότερες (eidikóteres)	ειδικότερα (eidikótera)
vocative	ειδικότερε (eidikótere)	ειδικότερη (eidikóteri)	ειδικότερο (eidikótero)	ειδικότεροι (eidikóteroi)	ειδικότερες (eidikóteres)	ειδικότερα (eidikótera)

Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ειδικότερος", etc)

absolute superlative (?)	singular			plural
absolute superlative (?)	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ειδικότατος (eidikótatos)	ειδικότατη (eidikótati)	ειδικότατο (eidikótato)	ειδικότατοι (eidikótatoi)	ειδικότατες (eidikótates)	ειδικότατα (eidikótata)
genitive	ειδικότατου (eidikótatou)	ειδικότατης (eidikótatis)	ειδικότατου (eidikótatou)	ειδικότατων (eidikótaton)	ειδικότατων (eidikótaton)	ειδικότατων (eidikótaton)
accusative	ειδικότατο (eidikótato)	ειδικότατη (eidikótati)	ειδικότατο (eidikótato)	ειδικότατους (eidikótatous)	ειδικότατες (eidikótates)	ειδικότατα (eidikótata)
vocative	ειδικότατε (eidikótate)	ειδικότατη (eidikótati)	ειδικότατο (eidikótato)	ειδικότατοι (eidikótatoi)	ειδικότατες (eidikótates)	ειδικότατα (eidikótata)

Noun

ειδικός • (eidikós) m or f (plural ειδικοί)

specialist

Declension

Declension of **ειδικός**
	singular	plural
nominative	ειδικός (eidikós)	ειδικοί (eidikoí)
genitive	ειδικού (eidikoú)	ειδικών (eidikón)
accusative	ειδικό (eidikó)	ειδικούς (eidikoús)
vocative	ειδικέ (eidiké)	ειδικοί (eidikoí)