εικονογράφηση

Greek

Etymology

Learnedly from εικονογραφη- (stem of εικονογραφώ (eikonografó)) +‎ -ση (-si).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /i.ko.noˈɣɾa.fi.si/
  • Hyphenation: ει‧κο‧νο‧γρά‧φη‧ση

Noun

εικονογράφηση • (eikonográfisi) f (plural εικονογραφήσεις)

  1. illustration (the act of illustrating)
  2. illustration (a picture designed to decorate a publication, or elucidate a literary work)
  3. (religion) decoration with icons
    Synonym: αγιογράφηση f (agiográfisi)

Declension

Declension of εικονογράφηση
singular plural
nominative εικονογράφηση (eikonográfisi) εικονογραφήσεις (eikonografíseis)
genitive εικονογράφησης (eikonográfisis) εικονογραφήσεων (eikonografíseon)
accusative εικονογράφηση (eikonográfisi) εικονογραφήσεις (eikonografíseis)
vocative εικονογράφηση (eikonográfisi) εικονογραφήσεις (eikonografíseis)

Older or formal genitive singular: εικονογραφήσεως (eikonografíseos)

References

  1. ^ εικονογράφηση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.