ειρηνικός
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek εἰρηνικός (eirēnikós).[1] By surface analysis, ειρήν(η) (eirín(i)) + -ικός (-ikós).
Pronunciation
- IPA(key): /i.ɾi.niˈkos/
- Hyphenation: ει‧ρη‧νι‧κός
Adjective
ειρηνικός • (eirinikós) m (feminine ειρηνική, neuter ειρηνικό)
- peaceful (not at war; not disturbed by strife or turmoil; characterized by peace)
- peaceful, pacific, peaceable (inclined to peace; preferring peace by nature; avoiding violence)
- Antonyms: πολεμικός (polemikós), φιλοπόλεμος (filopólemos)
- Near-synonyms: ειρηνόφιλος (eirinófilos), φιλειρηνικός (fileirinikós)
- peaceful, pacific (calm, tranquil)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ειρηνικός (eirinikós) | ειρηνική (eirinikí) | ειρηνικό (eirinikó) | ειρηνικοί (eirinikoí) | ειρηνικές (eirinikés) | ειρηνικά (eiriniká) | |
| genitive | ειρηνικού (eirinikoú) | ειρηνικής (eirinikís) | ειρηνικού (eirinikoú) | ειρηνικών (eirinikón) | ειρηνικών (eirinikón) | ειρηνικών (eirinikón) | |
| accusative | ειρηνικό (eirinikó) | ειρηνική (eirinikí) | ειρηνικό (eirinikó) | ειρηνικούς (eirinikoús) | ειρηνικές (eirinikés) | ειρηνικά (eiriniká) | |
| vocative | ειρηνικέ (eiriniké) | ειρηνική (eirinikí) | ειρηνικό (eirinikó) | ειρηνικοί (eirinikoí) | ειρηνικές (eirinikés) | ειρηνικά (eiriniká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ειρηνικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ειρηνικός, etc.)
Derived terms
- ειρηνικά (eiriniká, adverb)
- Ειρηνικός Ωκεανός m (Eirinikós Okeanós)
- (learned) ειρηνικώς (eirinikós, adverb)
Related terms
- ειρήνη f (eiríni)
References
- ^ ειρηνικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language