ειρωνικός

Greek

Etymology

From Ancient Greek εἰρωνικός (eirōnikós).

Pronunciation

  • IPA(key): /ironiˈkos/
  • Hyphenation: ει‧ρω‧νι‧κός

Adjective

ειρωνικός • (eironikósm (feminine ειρωνική, neuter ειρωνικό)

  1. ironic, derisive
    Synonyms: σαρκαστικός (sarkastikós), σκωπτικός (skoptikós)

Declension

Declension of ειρωνικός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ειρωνικός (eironikós) ειρωνική (eironikí) ειρωνικό (eironikó) ειρωνικοί (eironikoí) ειρωνικές (eironikés) ειρωνικά (eironiká)
genitive ειρωνικού (eironikoú) ειρωνικής (eironikís) ειρωνικού (eironikoú) ειρωνικών (eironikón) ειρωνικών (eironikón) ειρωνικών (eironikón)
accusative ειρωνικό (eironikó) ειρωνική (eironikí) ειρωνικό (eironikó) ειρωνικούς (eironikoús) ειρωνικές (eironikés) ειρωνικά (eironiká)
vocative ειρωνικέ (eironiké) ειρωνική (eironikí) ειρωνικό (eironikó) ειρωνικοί (eironikoí) ειρωνικές (eironikés) ειρωνικά (eironiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ειρωνικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ειρωνικός, etc.)