εκατόνταρχος

Greek

Etymology

Ancient Greek ἑκατόνταρχος (hekatóntarkhos)

Noun

εκατόνταρχος • (ekatóntarchos) f (plural εκατόνταρχοι)

  1. (military, history) centurion (commander of unit in the Ottoman and Roman armies)

Declension

Declension of εκατόνταρχος
singular plural
nominative εκατόνταρχος (ekatóntarchos) εκατόνταρχοι (ekatóntarchoi)
genitive εκατόνταρχου (ekatóntarchou) εκατόνταρχων (ekatóntarchon)
accusative εκατόνταρχο (ekatóntarcho) εκατόνταρχους (ekatóntarchous)
vocative εκατόνταρχε (ekatóntarche) εκατόνταρχοι (ekatóntarchoi)
  • and see: εκατό n (ekató, “hundred, 100”)

See also

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.