εκταφή

Greek

Noun

εκταφή • (ektafí) f (plural εκταφές)

  1. exhumation
  2. (figurative) bursting apart

Declension

Declension of εκταφή
singular plural
nominative εκταφή (ektafí) εκταφές (ektafés)
genitive εκταφής (ektafís) εκταφών (ektafón)
accusative εκταφή (ektafí) εκταφές (ektafés)
vocative εκταφή (ektafí) εκταφές (ektafés)
  • ενταφίαση f (entafíasi, “burial”)
  • ταφή f (tafí, “burial”)
  • τάφος m (táfos, “grave, tomb”)

See also

  • ξέθαμμα n (xéthamma, “something dug up”)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.