εναντίωση
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek ἐναντίωσις (enantíōsis) with -ση (-si) suffix.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /e.nanˈdi.o.si/
- Hyphenation: ε‧να‧ντί‧ω‧ση
Noun
εναντίωση • (enantíosi) f
- opposition (the act of opposing, of being against something)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | εναντίωση (enantíosi) | εναντιώσεις (enantióseis) |
| genitive | εναντίωσης (enantíosis) | εναντιώσεων (enantióseon) |
| accusative | εναντίωση (enantíosi) | εναντιώσεις (enantióseis) |
| vocative | εναντίωση (enantíosi) | εναντιώσεις (enantióseis) |
Older or formal genitive singular: εναντιώσεως (enantióseos)
Related terms
References
- ^ εναντίωση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language