ενικός

• IPA^(key): /e.niˈkos/
• Hyphenation: ε‧νι‧κός

ενικός • (enikós) m (feminine ενική, neuter ενικό)

1. (grammar, dated) referring to the singular number

   ενικός αριθμός ― enikós arithmós ― singular number

   η ενική ονομαστική πτώση ― i enikí onomastikí ptósi ― the singular accusative case

• Usually substantivised (see #Noun).

ενικός • (enikós) m (usually uncountable, plural ενικοί)

1. (grammar) singular

   Μερικά ουσιαστικά έχουν μόνο ενικό.

   Meriká ousiastiká échoun móno enikó.

   Some nouns have singular only (are inflected only in the singular).

   Στους φίλους μου μιλάω στον ενικό ― Stous fílous mou miláo ston enikó ― I speak in the singular to my friends.

   Ας μιλήσουμε στον ενικό! ― As milísoume ston enikó! ― Let's speak in the singular! (informally).

For the informal and friendly usage of the singular in Modern Greek, see εσύ (esý, “you”) as T-form

Usually in the singular.

• πληθυντικός m (plithyntikós, “plural”)

• ενικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language