ενοποίηση
Greek
Etymology
Learnedly from ενοποιώ (enopoió) + -ση (-si).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /e.noˈpi.i.si/
- Hyphenation: ε‧νο‧ποί‧η‧ση
Noun
ενοποίηση • (enopoíisi) f (plural ενοποιήσεις)
- unification, integration (the act of unifying; the state of being unified)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ενοποίηση (enopoíisi) | ενοποιήσεις (enopoiíseis) |
| genitive | ενοποίησης (enopoíisis) | ενοποιήσεων (enopoiíseon) |
| accusative | ενοποίηση (enopoíisi) | ενοποιήσεις (enopoiíseis) |
| vocative | ενοποίηση (enopoíisi) | ενοποιήσεις (enopoiíseis) |
Older or formal genitive singular: ενοποιήσεως (enopoiíseos)
References
- ^ ενοποίηση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language