ενορχήστρωση
Greek
Etymology
εν- (en-) + ορχήστρα (orchístra, “orchestra”), calque of French orchestration. First attested 1889.
Pronunciation
- IPA(key): /enoɾˈçistɾosi/
- Hyphenation: εν‧ορ‧χή‧στρω‧ση
Noun
ενορχήστρωση • (enorchístrosi) f (plural ενορχηστρώσεις)
- (music) orchestration (arrangement of music for performance by an orchestra)
- Η ενορχήστρωση του Μότσαρτ είναι ιδιαιτέρως καλή.
- I enorchístrosi tou Mótsart eínai idiaitéros kalí.
- Mozart's orchestration is particularly good.
- (figuratively) orchestration (control of diverse elements)
- Ο ταγματάρχης ήταν υπεύθυνος για την ενορχήστρωση της επίθεσης.
- O tagmatárchis ítan ypéfthynos gia tin enorchístrosi tis epíthesis.
- The major was responsible for the orchestration of the attack.
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ενορχήστρωση (enorchístrosi) | ενορχηστρώσεις (enorchistróseis) |
| genitive | ενορχήστρωσης (enorchístrosis) | ενορχηστρώσεων (enorchistróseon) |
| accusative | ενορχήστρωση (enorchístrosi) | ενορχηστρώσεις (enorchistróseis) |
| vocative | ενορχήστρωση (enorchístrosi) | ενορχηστρώσεις (enorchistróseis) |
Older or formal genitive singular: ενορχηστρώσεως (enorchistróseos)
Related terms
- ενορχηστρώνω (enorchistróno, “to orchestrate”)
- ενορχηστρωτής m (enorchistrotís, “orchestrator”)
- ενορχηστρώτρια f (enorchistrótria, “orchestrator”)
- ορχήστρα f (orchístra, “orchestra”)