εντυπωσιακός
Greek
Etymology
From εντυπωσιάζω (entyposiázo, “to impress”).
Pronunciation
- IPA(key): /endiposiaˈkos/
- Hyphenation: ε‧ντυ‧πω‧σι‧α‧κός
Adjective
εντυπωσιακός • (entyposiakós) m
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | εντυπωσιακός (entyposiakós) | εντυπωσιακή (entyposiakí) | εντυπωσιακό (entyposiakó) | εντυπωσιακοί (entyposiakoí) | εντυπωσιακές (entyposiakés) | εντυπωσιακά (entyposiaká) | |
| genitive | εντυπωσιακού (entyposiakoú) | εντυπωσιακής (entyposiakís) | εντυπωσιακού (entyposiakoú) | εντυπωσιακών (entyposiakón) | εντυπωσιακών (entyposiakón) | εντυπωσιακών (entyposiakón) | |
| accusative | εντυπωσιακό (entyposiakó) | εντυπωσιακή (entyposiakí) | εντυπωσιακό (entyposiakó) | εντυπωσιακούς (entyposiakoús) | εντυπωσιακές (entyposiakés) | εντυπωσιακά (entyposiaká) | |
| vocative | εντυπωσιακέ (entyposiaké) | εντυπωσιακή (entyposiakí) | εντυπωσιακό (entyposiakó) | εντυπωσιακοί (entyposiakoí) | εντυπωσιακές (entyposiakés) | εντυπωσιακά (entyposiaká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εντυπωσιακός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εντυπωσιακός, etc.)
Further reading
- εντυπωσιακός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language