εξαγνίζω

Greek

Etymology

Learnedly from εξ- (ex-) +‎ αγν(ός) (agn(ós), “pure”) +‎ -ίζω (-ízo), a loose calque of French purifier.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /e.ksaˈɣni.zo/
  • Hyphenation: ε‧ξα‧γνί‧ζω

Verb

εξαγνίζω • (exagnízo) (past εξάγνισα, passive εξαγνίζομαι, p‑past εξαγνίστηκα, ppp εξαγνισμένος)

  1. (transitive) to purify (to free from guilt or sin)

Conjugation

εξαγνίζω   εξαγνίζομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg εξαγνίσω εξαγνίζομαι εξαγνιστώ
2 sg εξαγνίζεις εξαγνίσεις εξαγνίζεσαι εξαγνιστείς
3 sg εξαγνίζει εξαγνίσει εξαγνίζεται εξαγνιστεί
1 pl εξαγνίζουμε, [‑ομε] εξαγνίσουμε, [‑ομε] εξαγνιζόμαστε εξαγνιστούμε
2 pl εξαγνίζετε εξαγνίσετε εξαγνίζεστε, εξαγνιζόσαστε εξαγνιστείτε
3 pl εξαγνίζουν(ε) εξαγνίσουν(ε) εξαγνίζονται εξαγνιστούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg εξάγνιζα εξάγνισα εξαγνιζόμουν(α) εξαγνίστηκα
2 sg εξάγνιζες εξάγνισες εξαγνιζόσουν(α) εξαγνίστηκες
3 sg εξάγνιζε εξάγνισε εξαγνιζόταν(ε) εξαγνίστηκε
1 pl εξαγνίζαμε εξαγνίσαμε εξαγνιζόμασταν, (‑όμαστε) εξαγνιστήκαμε
2 pl εξαγνίζατε εξαγνίσατε εξαγνιζόσασταν, (‑όσαστε) εξαγνιστήκατε
3 pl εξάγνιζαν, εξαγνίζαν(ε) εξάγνισαν, εξαγνίσαν(ε) εξαγνίζονταν, (εξαγνιζόντουσαν) εξαγνίστηκαν, εξαγνιστήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα εξαγνίσω ➤ θα εξαγνίζομαι ➤ θα εξαγνιστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα εξαγνίζεις, … θα εξαγνίσεις, … θα εξαγνίζεσαι, … θα εξαγνιστείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … εξαγνίσει
  έχω, έχεις, … εξαγνισμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … εξαγνιστεί
  είμαι, είσαι, … εξαγνισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … εξαγνίσει
  είχα, είχες, … εξαγνισμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … εξαγνιστεί
  ήμουν, ήσουν, … εξαγνισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … εξαγνίσει
  θα έχω, θα έχεις, … εξαγνισμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … εξαγνιστεί
  θα είμαι, θα είσαι, … εξαγνισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg εξάγνιζε εξάγνισε — εξαγνίσου
2 pl εξαγνίζετε εξαγνίστε εξαγνίζεστε εξαγνιστείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ εξαγνίζοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας εξαγνίσει ➤ εξαγνισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ εξαγνίσει εξαγνιστεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

  • εξαγνισμός m (exagnismós)
  • εξαγνιστήριος (exagnistírios)
  • εξαγνιστικός (exagnistikós)

See also

References

  1. ^ εξαγνίζω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.