επίπεδος
Greek
Adjective
επίπεδος • (epípedos) m (feminine επίπεδη, neuter επίπεδο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | επίπεδος (epípedos) | επίπεδη (epípedi) | επίπεδο (epípedo) | επίπεδοι (epípedoi) | επίπεδες (epípedes) | επίπεδα (epípeda) | |
| genitive | επίπεδου (epípedou) | επίπεδης (epípedis) | επίπεδου (epípedou) | επίπεδων (epípedon) | επίπεδων (epípedon) | επίπεδων (epípedon) | |
| accusative | επίπεδο (epípedo) | επίπεδη (epípedi) | επίπεδο (epípedo) | επίπεδους (epípedous) | επίπεδες (epípedes) | επίπεδα (epípeda) | |
| vocative | επίπεδε (epípede) | επίπεδη (epípedi) | επίπεδο (epípedo) | επίπεδοι (epípedoi) | επίπεδες (epípedes) | επίπεδα (epípeda) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο επίπεδος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο επίπεδος, etc.)