επανόρθωση
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἐπανόρθω(σῐς) (epanórthō(sĭs)) + modern ending -ση. Morphologically, from επ- (“re-”) + ανόρθωση + [Term?] (“lifting up”).
Pronunciation
- IPA(key): /e.paˈnor.θo.si/
- Hyphenation: ε‧πα‧νόρ‧θω‧ση
Noun
επανόρθωση • (epanórthosi) f (plural επανορθώσεις)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | επανόρθωση (epanórthosi) | επανορθώσεις (epanorthóseis) |
| genitive | επανόρθωσης (epanórthosis) | επανορθώσεων (epanorthóseon) |
| accusative | επανόρθωση (epanórthosi) | επανορθώσεις (epanorthóseis) |
| vocative | επανόρθωση (epanórthosi) | επανορθώσεις (epanorthóseis) |
Older or formal genitive singular: επανορθώσεως (epanorthóseos)
Related terms
- ανεπανόρθωτος (anepanórthotos, “irreparable”)
- ανόρθωση f (anórthosi, “lifting up”)
- and see: επανορθώνω (epanorthóno, “to repair”)