επιθεωρώ
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek ἐπιθεωρῶ (epitheōrô) with semantic loan from French inspecter.[1] By surface analysis, επι- (epi-) + θεωρώ (theoró).
Pronunciation
- IPA(key): /e.pi.θe.oˈɾo/
- Hyphenation: ε‧πι‧θε‧ω‧ρώ
Verb
επιθεωρώ • (epitheoró) (past επιθεώρησα, passive επιθεωρούμαι, p‑past επιθεωρήθηκα, ppp επιθεωρημένος)
- to inspect
Conjugation
επιθεωρώ, επιθεωρούμαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | επιθεωρήσω | επιθεωρούμαι | επιθεωρηθώ | |
| 2 sg | επιθεωρείς | επιθεωρήσεις | επιθεωρείσαι | επιθεωρηθείς |
| 3 sg | επιθεωρεί | επιθεωρήσει | επιθεωρείται | επιθεωρηθεί |
| 1 pl | επιθεωρούμε | επιθεωρήσουμε, [-ομε] | επιθεωρούμαστε | επιθεωρηθούμε |
| 2 pl | επιθεωρείτε | επιθεωρήσετε | επιθεωρείστε | επιθεωρηθείτε |
| 3 pl | επιθεωρούν(ε) | επιθεωρήσουν(ε) | επιθεωρούνται | επιθεωρηθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | επιθεωρούσα | επιθεώρησα | [επιθεωρούμουν(α)] | επιθεωρήθηκα |
| 2 sg | επιθεωρούσες | επιθεώρησες | [επιθεωρούσουν(α)] | επιθεωρήθηκες |
| 3 sg | επιθεωρούσε | επιθεώρησε | επιθεωρούνταν, {επιθεωρείτο} | επιθεωρήθηκε |
| 1 pl | επιθεωρούσαμε | επιθεωρήσαμε | επιθεωρούμασταν, (‑ούμαστε) | επιθεωρηθήκαμε |
| 2 pl | επιθεωρούσατε | επιθεωρήσατε | [επιθεωρούσασταν, (‑ούσαστε)] | επιθεωρηθήκατε |
| 3 pl | επιθεωρούσαν(ε) | επιθεώρησαν, επιθεωρήσαν(ε) | επιθεωρούνταν, {επιθεωρούντο} | επιθεωρήθηκαν, επιθεωρηθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ➤ | θα επιθεωρήσω ➤ | θα επιθεωρούμαι ➤ | θα επιθεωρηθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα επιθεωρείς, … | θα επιθεωρήσεις, … | θα επιθεωρείσαι, … | θα επιθεωρηθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … επιθεωρήσει έχω, έχεις, … επιθεωρημένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … επιθεωρηθεί είμαι, είσαι, … επιθεωρημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … επιθεωρήσει είχα, είχες, … επιθεωρημένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … επιθεωρηθεί ήμουν, ήσουν, … επιθεωρημένος , ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … επιθεωρήσει θα έχω, θα έχεις, … επιθεωρημένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … επιθεωρηθεί θα είμαι, θα είσαι, … επιθεωρημένος , ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | επιθεώρησε | — | επιθεωρήσου |
| 2 pl | επιθεωρείτε | επιθεωρήστε | επιθεωρείστε | επιθεωρηθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | επιθεωρώντας ➤ | επιθεωρούμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας επιθεωρήσει ➤ | επιθεωρημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | επιθεωρήσει | επιθεωρηθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Derived terms
- επιθεωρητής m (epitheoritís), επιθεωρήτρια f (epitheorítria)
Related terms
- επιθεώρηση f (epitheórisi)
References
- ^ επιθεωρώ, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language