επιληπτικός
Greek
Adjective
επιληπτικός • (epiliptikós) m (feminine επιληπτική, neuter επιληπτικό)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | επιληπτικός (epiliptikós) | επιληπτική (epiliptikí) | επιληπτικό (epiliptikó) | επιληπτικοί (epiliptikoí) | επιληπτικές (epiliptikés) | επιληπτικά (epiliptiká) | |
| genitive | επιληπτικού (epiliptikoú) | επιληπτικής (epiliptikís) | επιληπτικού (epiliptikoú) | επιληπτικών (epiliptikón) | επιληπτικών (epiliptikón) | επιληπτικών (epiliptikón) | |
| accusative | επιληπτικό (epiliptikó) | επιληπτική (epiliptikí) | επιληπτικό (epiliptikó) | επιληπτικούς (epiliptikoús) | επιληπτικές (epiliptikés) | επιληπτικά (epiliptiká) | |
| vocative | επιληπτικέ (epiliptiké) | επιληπτική (epiliptikí) | επιληπτικό (epiliptikó) | επιληπτικοί (epiliptikoí) | επιληπτικές (epiliptikés) | επιληπτικά (epiliptiká) | |
Noun
επιληπτικός • (epiliptikós) m (plural επιληπτικοί)
- A person who has epilepsy, an epileptic
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | επιληπτικός (epiliptikós) | επιληπτικοί (epiliptikoí) |
| genitive | επιληπτικού (epiliptikoú) | επιληπτικών (epiliptikón) |
| accusative | επιληπτικό (epiliptikó) | επιληπτικούς (epiliptikoús) |
| vocative | επιληπτικέ (epiliptiké) | επιληπτικοί (epiliptikoí) |