επιμελητής

See also: ἐπιμελητής

Greek

Pronunciation

  • IPA(key): /e.pi.me.liˈtis/
  • Hyphenation: ε‧πι‧με‧λη‧τής

Noun

επιμελητής • (epimelitís) m (plural επιμελητές, feminine επιμελήτρια)

  1. one who takes care of a thing, in an official capacity
    1. curator
    2. editor
    3. (law) caretaker, guardian

Declension

Declension of επιμελητής
singular plural
nominative επιμελητής (epimelitís) επιμελητές (epimelités)
genitive επιμελητή (epimelití) επιμελητών (epimelitón)
accusative επιμελητή (epimelití) επιμελητές (epimelités)
vocative επιμελητή (epimelití) επιμελητές (epimelités)
  • and see: επιμελούμαι (epimeloúmai, “I take care of”)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.