επιπλοποιός

Greek

Noun

επιπλοποιός • (epiplopoiós) m (plural επιπλοποιοί)

  1. cabinet maker, cabinetmaker

Declension

Declension of επιπλοποιός
singular plural
nominative επιπλοποιός (epiplopoiós) επιπλοποιοί (epiplopoioí)
genitive επιπλοποιού (epiplopoioú) επιπλοποιών (epiplopoión)
accusative επιπλοποιό (epiplopoió) επιπλοποιούς (epiplopoioús)
vocative επιπλοποιέ (epiplopoié) επιπλοποιοί (epiplopoioí)

Coordinate terms

  • επιπλοποιείο n (epiplopoieío, “furniture workshop/factory”)
  • επιπλοποιΐα f (epiplopoiḯa, “cabinetmaking”)
  • επιπλοπωλείο n (epiplopoleío, “furniture shop”)
  • επιπλοπώλης n (epiplopólis, “furniture dealer”)
  • επιπλοπώνω (epiplopóno, “to furnish”)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.