επιτακτικός

Greek

Adjective

επιτακτικός • (epitaktikós) m (feminine επιτακτική, neuter επιτακτικό)

  1. imperative, authoritative, mandatory

Declension

Declension of επιτακτικός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative επιτακτικός (epitaktikós) επιτακτική (epitaktikí) επιτακτικό (epitaktikó) επιτακτικοί (epitaktikoí) επιτακτικές (epitaktikés) επιτακτικά (epitaktiká)
genitive επιτακτικού (epitaktikoú) επιτακτικής (epitaktikís) επιτακτικού (epitaktikoú) επιτακτικών (epitaktikón) επιτακτικών (epitaktikón) επιτακτικών (epitaktikón)
accusative επιτακτικό (epitaktikó) επιτακτική (epitaktikí) επιτακτικό (epitaktikó) επιτακτικούς (epitaktikoús) επιτακτικές (epitaktikés) επιτακτικά (epitaktiká)
vocative επιτακτικέ (epitaktiké) επιτακτική (epitaktikí) επιτακτικό (epitaktikó) επιτακτικοί (epitaktikoí) επιτακτικές (epitaktikés) επιτακτικά (epitaktiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο επιτακτικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο επιτακτικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation
comparative (?) singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative επιτακτικότερος (epitaktikóteros) επιτακτικότερη (epitaktikóteri) επιτακτικότερο (epitaktikótero) επιτακτικότεροι (epitaktikóteroi) επιτακτικότερες (epitaktikóteres) επιτακτικότερα (epitaktikótera)
genitive επιτακτικότερου (epitaktikóterou) επιτακτικότερης (epitaktikóteris) επιτακτικότερου (epitaktikóterou) επιτακτικότερων (epitaktikóteron) επιτακτικότερων (epitaktikóteron) επιτακτικότερων (epitaktikóteron)
accusative επιτακτικότερο (epitaktikótero) επιτακτικότερη (epitaktikóteri) επιτακτικότερο (epitaktikótero) επιτακτικότερους (epitaktikóterous) επιτακτικότερες (epitaktikóteres) επιτακτικότερα (epitaktikótera)
vocative επιτακτικότερε (epitaktikótere) επιτακτικότερη (epitaktikóteri) επιτακτικότερο (epitaktikótero) επιτακτικότεροι (epitaktikóteroi) επιτακτικότερες (epitaktikóteres) επιτακτικότερα (epitaktikótera)

Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο επιτακτικότερος", etc)

absolute
superlative (?) 		singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative επιτακτικότατος (epitaktikótatos) επιτακτικότατη (epitaktikótati) επιτακτικότατο (epitaktikótato) επιτακτικότατοι (epitaktikótatoi) επιτακτικότατες (epitaktikótates) επιτακτικότατα (epitaktikótata)
genitive επιτακτικότατου (epitaktikótatou) επιτακτικότατης (epitaktikótatis) επιτακτικότατου (epitaktikótatou) επιτακτικότατων (epitaktikótaton) επιτακτικότατων (epitaktikótaton) επιτακτικότατων (epitaktikótaton)
accusative επιτακτικότατο (epitaktikótato) επιτακτικότατη (epitaktikótati) επιτακτικότατο (epitaktikótato) επιτακτικότατους (epitaktikótatous) επιτακτικότατες (epitaktikótates) επιτακτικότατα (epitaktikótata)
vocative επιτακτικότατε (epitaktikótate) επιτακτικότατη (epitaktikótati) επιτακτικότατο (epitaktikótato) επιτακτικότατοι (epitaktikótatoi) επιτακτικότατες (epitaktikótates) επιτακτικότατα (epitaktikótata)

See also

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.