επιτονισμός

Greek

Etymology

Learnedly from επι- (epi-) +‎ τόν(ος) (tón(os)) +‎ -ισμός (-ismós), a loose calque of French intonation.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /e.pi.to.niˈzmos/
  • Hyphenation: ε‧πι‧το‧νι‧σμός

Noun

επιτονισμός • (epitonismós) m (plural επιτονισμοί)

  1. (linguistics) intonation

Declension

Declension of επιτονισμός
singular plural
nominative επιτονισμός (epitonismós) επιτονισμοί (epitonismoí)
genitive επιτονισμού (epitonismoú) επιτονισμών (epitonismón)
accusative επιτονισμό (epitonismó) επιτονισμούς (epitonismoús)
vocative επιτονισμέ (epitonismé) επιτονισμοί (epitonismoí)

References

  1. ^ επιτονισμός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.