επουσιώδης

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek ἐπουσιώδης (epousiṓdēs).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /e.pu.siˈo.ðis/
  • Hyphenation: ε‧που‧σι‧ώ‧δης

Adjective

επουσιώδης • (epousiódism (feminine επουσιώδης, neuter επουσιώδες)

  1. inessential (not essential; not of the essence)
  2. immaterial, minor (lacking in importance)
    Synonym: ασήμαντος (asímantos)

Declension

Declension of επουσιώδης
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative επουσιώδης (epousiódis) επουσιώδης (epousiódis) επουσιώδες (epousiódes) επουσιώδεις (epousiódeis) επουσιώδεις (epousiódeis) επουσιώδη (epousiódi)
genitive επουσιώδους (epousiódous)
επουσιώδη (epousiódi)
επουσιώδους (epousiódous) επουσιώδους (epousiódous) επουσιωδών (epousiodón) επουσιωδών (epousiodón) επουσιωδών (epousiodón)
accusative επουσιώδη (epousiódi) επουσιώδη (epousiódi) επουσιώδες (epousiódes) επουσιώδεις (epousiódeis) επουσιώδεις (epousiódeis) επουσιώδη (epousiódi)
vocative επουσιώδη (epousiódi)
επουσιώδης (epousiódis)
επουσιώδης (epousiódis) επουσιώδες (epousiódes) επουσιώδεις (epousiódeis) επουσιώδεις (epousiódeis) επουσιώδη (epousiódi)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο επουσιώδης, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο επουσιώδης, etc.)

Antonyms

References

  1. ^ επουσιώδης, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language