ερημίτης
See also: ἐρημίτης
Greek
Etymology
From Koine Greek ἐρημίτης (erēmítēs).
Noun
ερημίτης • (erimítis) m (plural ερημίτες)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ερημίτης (erimítis) | ερημίτες (erimítes) |
| genitive | ερημίτη (erimíti) | ερημιτών (erimitón) |
| accusative | ερημίτη (erimíti) | ερημίτες (erimítes) |
| vocative | ερημίτη (erimíti) | ερημίτες (erimítes) |
Further reading
- ερημίτης, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language