ευπρόσδεκτος
Greek
Etymology
Learned borrowing from Koine Greek εὐπρόσδεκτος (euprósdektos).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /efˈpɾoz.ðe.ktos/
- Hyphenation: ευ‧πρόσ‧δε‧κτος
Adjective
ευπρόσδεκτος • (efprósdektos) m (feminine ευπρόσδεκτη, neuter ευπρόσδεκτο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ευπρόσδεκτος (efprósdektos) | ευπρόσδεκτη (efprósdekti) | ευπρόσδεκτο (efprósdekto) | ευπρόσδεκτοι (efprósdektoi) | ευπρόσδεκτες (efprósdektes) | ευπρόσδεκτα (efprósdekta) | |
| genitive | ευπρόσδεκτου (efprósdektou) | ευπρόσδεκτης (efprósdektis) | ευπρόσδεκτου (efprósdektou) | ευπρόσδεκτων (efprósdekton) | ευπρόσδεκτων (efprósdekton) | ευπρόσδεκτων (efprósdekton) | |
| accusative | ευπρόσδεκτο (efprósdekto) | ευπρόσδεκτη (efprósdekti) | ευπρόσδεκτο (efprósdekto) | ευπρόσδεκτους (efprósdektous) | ευπρόσδεκτες (efprósdektes) | ευπρόσδεκτα (efprósdekta) | |
| vocative | ευπρόσδεκτε (efprósdekte) | ευπρόσδεκτη (efprósdekti) | ευπρόσδεκτο (efprósdekto) | ευπρόσδεκτοι (efprósdektoi) | ευπρόσδεκτες (efprósdektes) | ευπρόσδεκτα (efprósdekta) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ευπρόσδεκτος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ευπρόσδεκτος, etc.)
References
- ^ ευπρόσδεκτος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language