εἰσπλέω
See also: εισπλέω
Ancient Greek
Alternative forms
Etymology
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /eːs.plé.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /isˈple.o/
- (4th CE Koine) IPA(key): /isˈple.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /isˈple.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /isˈple.o/
Verb
εἰσπλέω • (eispléō)
Conjugation
Present: εἰσπλέω, εἰσπλέομαι (Contracted only in -ει-)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | εἰσπλέω | εἰσπλεῖς | εἰσπλεῖ | εἰσπλεῖτον | εἰσπλεῖτον | εἰσπλέομεν | εἰσπλεῖτε | εἰσπλέουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | εἰσπλέω | εἰσπλέῃς | εἰσπλέῃ | εἰσπλέητον | εἰσπλέητον | εἰσπλέωμεν | εἰσπλέητε | εἰσπλέωσῐ(ν) | |||||
| optative | εἰσπλέοιμῐ | εἰσπλέοις | εἰσπλέοι | εἰσπλέοιτον | εἰσπλεοίτην | εἰσπλέοιμεν | εἰσπλέοιτε | εἰσπλέοιεν | |||||
| imperative | εἴσπλει | εἰσπλείτω | εἰσπλεῖτον | εἰσπλείτων | εἰσπλεῖτε | εἰσπλεόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | εἰσπλέομαι | εἰσπλέῃ, πεἰσλεῖ |
εἰσπλεῖται | εἰσπλεῖσθον | εἰσπλεῖσθον | εἰσπλεόμεθᾰ | εἰσπλεῖσθε | εἰσπλέονται | ||||
| subjunctive | εἰσπλέωμαι | εἰσπλέῃ | εἰσπλέηται | εἰσπλέησθον | εἰσπλέησθον | εἰσπλεώμεθᾰ | εἰσπλέησθε | εἰσπλέωνται | |||||
| optative | εἰσπλεοίμην | εἰσπλέοιο | εἰσπλέοιτο | εἰσπλέοισθον | εἰσπλεοίσθην | εἰσπλεοίμεθᾰ | εἰσπλέοισθε | εἰσπλέοιντο | |||||
| imperative | εἰσπλέου | εἰσπλείσθω | εἰσπλεῖσθον | εἰσπλείσθων | εἰσπλεῖσθε | εἰσπλεέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | εἰσπλεῖν | εἰσπλεῖσθαι | |||||||||||
| participle | m | εἰσπλέων | εἰσπλεόμενος | ||||||||||
| f | εἰσπλέουσᾰ | εἰσπλεομένη | |||||||||||
| n | εἰσπλέον | εἰσπλεόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Imperfect: εἰσέπλεον, εἰσεπλεόμην (Contracted only in -ει-)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | εἰσέπλεον | εἰσέπλεις | εἰσέπλει | εἰσεπλεῖτον | εἰσεπλείτην | εἰσεπλέομεν | εἰσεπλεῖτε | εἰσέπλεον | ||||
| middle/ passive |
indicative | εἰσεπλεόμην | εἰσεπλέου | εἰσεπλεῖτο | εἰσεπλεῖσθον | εἰσεπλείσθην | εἰσεπλεόμεθᾰ | εἰσεπλεῖσθε | εἰσεπλέοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: εἰσπλεύσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle | indicative | εἰσπλεύσομαι | εἰσπλεύσῃ / εἰσπλεύσει | εἰσπλεύσεται | εἰσπλεύσεσθον | εἰσπλεύσεσθον | εἰσπλευσόμεθᾰ | εἰσπλεύσεσθε | εἰσπλεύσονται | ||||
| optative | εἰσπλευσοίμην | εἰσπλεύσοιο | εἰσπλεύσοιτο | εἰσπλεύσοισθον | εἰσπλευσοίσθην | εἰσπλευσοίμεθᾰ | εἰσπλεύσοισθε | εἰσπλεύσοιντο | |||||
| middle | |||||||||||||
| infinitive | εἰσπλεύσεσθαι | ||||||||||||
| participle | m | εἰσπλευσόμενος | |||||||||||
| f | εἰσπλευσομένη | ||||||||||||
| n | εἰσπλευσόμενον | ||||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Aorist: εἰσέπλευσᾰ, εἰσεπλεύσθην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | εἰσέπλευσᾰ | εἰσέπλευσᾰς | εἰσέπλευσε(ν) | εἰσεπλεύσᾰτον | εἰσεπλευσᾰ́την | εἰσεπλεύσᾰμεν | εἰσεπλεύσᾰτε | εἰσέπλευσᾰν | ||||
| subjunctive | εἰσπλεύσω | εἰσπλεύσῃς | εἰσπλεύσῃ | εἰσπλεύσητον | εἰσπλεύσητον | εἰσπλεύσωμεν | εἰσπλεύσητε | εἰσπλεύσωσῐ(ν) | |||||
| optative | εἰσπλεύσαιμῐ | εἰσπλεύσειᾰς / εἰσπλεύσαις | εἰσπλεύσειε(ν) / εἰσπλεύσαι | εἰσπλεύσαιτον | εἰσπλευσαίτην | εἰσπλεύσαιμεν | εἰσπλεύσαιτε | εἰσπλεύσειᾰν / εἰσπλεύσαιεν | |||||
| imperative | εἴσπλευσον | εἰσπλευσᾰ́τω | εἰσπλεύσᾰτον | εἰσπλευσᾰ́των | εἰσπλεύσᾰτε | εἰσπλευσᾰ́ντων | |||||||
| passive | indicative | εἰσεπλεύσθην | εἰσεπλεύσθης | εἰσεπλεύσθη | εἰσεπλεύσθητον | εἰσεπλευσθήτην | εἰσεπλεύσθημεν | εἰσεπλεύσθητε | εἰσεπλεύσθησᾰν | ||||
| subjunctive | εἰσπλευσθῶ | εἰσπλευσθῇς | εἰσπλευσθῇ | εἰσπλευσθῆτον | εἰσπλευσθῆτον | εἰσπλευσθῶμεν | εἰσπλευσθῆτε | εἰσπλευσθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | εἰσπλευσθείην | εἰσπλευσθείης | εἰσπλευσθείη | εἰσπλευσθεῖτον / εἰσπλευσθείητον | εἰσπλευσθείτην / εἰσπλευσθειήτην | εἰσπλευσθεῖμεν / εἰσπλευσθείημεν | εἰσπλευσθεῖτε / εἰσπλευσθείητε | εἰσπλευσθεῖεν / εἰσπλευσθείησᾰν | |||||
| imperative | εἰσπλεύσθητῐ | εἰσπλευσθήτω | εἰσπλεύσθητον | εἰσπλευσθήτων | εἰσπλεύσθητε | εἰσπλευσθέντων | |||||||
| active | passive | ||||||||||||
| infinitive | εἰσπλεῦσαι | εἰσπλευσθῆναι | |||||||||||
| participle | m | εἰσπλεύσᾱς | εἰσπλευσθείς | ||||||||||
| f | εἰσπλεύσᾱσᾰ | εἰσπλευσθεῖσᾰ | |||||||||||
| n | εἰσπλεῦσᾰν | εἰσπλευσθέν | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Perfect: εἰσπέπλευκᾰ, εἰσπέπλευσμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | εἰσπέπλευκᾰ | εἰσπέπλευκᾰς | εἰσπέπλευκε(ν) | εἰσπεπλεύκᾰτον | εἰσπεπλεύκᾰτον | εἰσπεπλεύκᾰμεν | εἰσπεπλεύκᾰτε | εἰσπεπλεύκᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | εἰσπεπλεύκω | εἰσπεπλεύκῃς | εἰσπεπλεύκῃ | εἰσπεπλεύκητον | εἰσπεπλεύκητον | εἰσπεπλεύκωμεν | εἰσπεπλεύκητε | εἰσπεπλεύκωσῐ(ν) | |||||
| optative | εἰσπεπλεύκοιμῐ / εἰσπεπλευκοίην | εἰσπεπλεύκοις / εἰσπεπλευκοίης | εἰσπεπλεύκοι / εἰσπεπλευκοίη | εἰσπεπλεύκοιτον | εἰσπεπλευκοίτην | εἰσπεπλεύκοιμεν | εἰσπεπλεύκοιτε | εἰσπεπλεύκοιεν | |||||
| imperative | εἰσπέπλευκε | εἰσπεπλευκέτω | εἰσπεπλεύκετον | εἰσπεπλευκέτων | εἰσπεπλεύκετε | εἰσπεπλευκόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | εἰσπέπλευσμαι | εἰσπέπλευσαι | εἰσπέπλευσται | εἰσπέπλευσθον | εἰσπέπλευσθον | εἰσπεπλεύσμεθᾰ | εἰσπέπλευσθε | εἰσπεπλεύσᾰται | ||||
| subjunctive | εἰσπεπλευσμένος ὦ | εἰσπεπλευσμένος ᾖς | εἰσπεπλευσμένος ᾖ | εἰσπεπλευσμένω ἦτον | εἰσπεπλευσμένω ἦτον | εἰσπεπλευσμένοι ὦμεν | εἰσπεπλευσμένοι ἦτε | εἰσπεπλευσμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | εἰσπεπλευσμένος εἴην | εἰσπεπλευσμένος εἴης | εἰσπεπλευσμένος εἴη | εἰσπεπλευσμένω εἴητον / εἶτον | εἰσπεπλευσμένω εἰήτην / εἴτην | εἰσπεπλευσμένοι εἴημεν / εἶμεν | εἰσπεπλευσμένοι εἴητε / εἶτε | εἰσπεπλευσμένοι εἴησᾰν / εἶεν | |||||
| imperative | εἰσπέπλευσο | εἰσπεπλεύσθω | εἰσπέπλευσθον | εἰσπεπλεύσθων | εἰσπέπλευσθε | εἰσπεπλεύσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | εἰσπεπλευκέναι | εἰσπεπλεῦσθαι | |||||||||||
| participle | m | εἰσπεπλευκώς | εἰσπεπλευσμένος | ||||||||||
| f | εἰσπεπλευκυῖᾰ | εἰσπεπλευσμένη | |||||||||||
| n | εἰσπεπλευκός | εἰσπεπλευσμένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Descendants
- Greek: εισπλέω (eispléo)
Further reading
- εἰσπλέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- εἰσπλέω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
- “εἰσπλέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.